5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’na muhalefet suçundan sanık ..."in, anılan Kanun"un 63/10, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62/1 ve 52/2-3. maddeleri gereğince 1.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/02/2018 tarihli ve 2016/353 esas, 2018/68 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 06/02/2020 gün ve 94660652-105-07-14504-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/02/2020 gün ve KYB-2020/19503 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Sanığın Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/02/2018 tarihli kararıyla aynı zamanda nitelikli dolandırıcılık suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi nedeniyle yapılan istinaf başvurusu sonunda anılan kararın bozulmasını müteakip, Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2018/389 esas sayılı dosyasında yeniden yapılan yargılama neticesinde, dosyanın aynı Mahkemenin 2018/181 esas sayılı dosyası ile birleştirilmesine karar verildiği ve bu defa birleşen dosyaların Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2018/250 esas sayılı dosyası ile birleştirildiği ve dosya aslının devam eden yargılama nedeniyle mahkemesinde olduğu anlaşıldığından, onaylı dosya sureti üzerinden yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, suç ve karar tarihinden önce 10/11/2008 tarihli ve 27050 (Mükerrer) sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’na 6518 sayılı Kanun ile eklenen 4. maddesinde yer alan, "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi veya işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz.” ile aynı Kanun’un 63/10. maddesinde yer alan, “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki düzenlemelere nazaran, sanığa isnad edilen eylemin daha özel nitelikteki 5809 sayılı Kanun’un 63/10. maddesindeki suçu oluşturduğu ve bu kapsamda üzerine atılı bulunan suç bakımından sanığa usulüne uygun şekilde ön ödeme ihtarı yapılıp sonucuna göre karar verilmesi gerektiği nazara alındığında, her ne kadar bu kapsamda Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 04/11/2015 tarihli ve 2015/35332 soruşturma sayılı ön ödeme tebligatının sanığa tebliğ çıkarıldığı anlaşılmış ise de, tebligat evrakının 09/11/2015 tarihinde iade edildiği, başkaca da bu yöne ilişkin herhangi bir tebliğ işlemi yapılmadığı, mahkemesince de sorguda da bu husus hatırlatılmadığı ve dolayısıyla ön ödeme ihtarı yapılmadan yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/02/2018 tarihli ve 2016/353 esas, 2018/68 sayılı kararının CMK’nin 309/4-b maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 21/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.