Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/34663 Esas 2022/4716 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK'un 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme mercisinin Yargıtay'ın ilgili dairesi olması karşısında, Mahkemenin sanık hakkında eski hale getirme ve temyiz talebinin reddine ilişkin verdiği 13.01.2014 ve 19.02.2014 tarihli ek kararların hukuki değerden yoksun bulunduğu kabul edilip bu kararlar kaldırılmak suretiyle yapılan incelemede,
Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre bilinen en son adreste tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde yer alan adresi araştırılarak buraya tebligat yapılması, bulunmaması halinde kendisine daha önce kanuni usullere göre tebligat yapılmış olması şartı ile aynı adrese anılan Kanun'un 35. maddesine göre tebligat yapılması, daha önce kendisine tebligat yapılan adresin olmaması halinde ise, adres araştırması ile yeni adres tespitine çalışılıp, bulunamaması halinde ilanen tebligat yapılması gerektiği, sanığa daha önce kanuni usullere göre tebligat yapılmamış olması sebebiyle anılan Kanun'un 35. maddesine göre aynı adrese yapılan tebligatın geçerli olmayacağı, ayrıca sanığın yapılan tebligat tarihlerinde tutuklu veya hükümlü olarak cezaevinde olduğu da nazara alındığında, yapılan tebliğ işlemleri geçersiz olduğundan mahkemece yapılan hükmü kesinleştirme işleminin usule uygun olmadığı, ancak; Tebligat Kanunu'nun 32. maddesine göre "tebliğ usulüne aykırı yapılmış olsa bile, muhatabı tebliğe muttali olmuş ise muteber sayılır" hükmü uyarınca sanığın ilgili kararı, bu suç nedeniyle hükümlü olarak cezanın infazına başlanması üzerine verdiği 30.12.2013 havale tarihli dilekçesine göre 02.07.2013 tarihinde hükmü öğrendiği ve zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilmesi isteminde bulunduğu anlaşılmakla, yasal süresinden sonra yaptığı temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 21.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.