MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Müştekinin 05/05/2015 tarihli celsede, sanıkların aileleri ile görüştüğüne ve zararının karşılanacağına dair beyanda bulunduğunun anlaşılması karşısında; müştekiden zararının giderilip giderilmediği sorularak sonucuna göre, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanık ...’nin adli sicil kaydındaki Ankara(Kapatılan) Batı 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 17/04/2012 gün ve 2012/70 Esas 2012/572 Karar sayılı kararı ile tayin olunan adli para cezasının miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK"un 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı Yasa"nın 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olmayacağı ve adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikte başka bir kararın da bulunmadığı gözetilmeden, sanığın tekerrüre esas mahkumiyeti bulunduğu gerekçesiyle, TCK’nın 58/6-7. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 26/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.