MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalının kusurlu hareketi ile gerçekleşen kazada müvekkilinin yaralandığını ve malul kaldığını açıklayıp 20.000,00 TL manevi tazminat ile 18.01.2011 tarihli ıslah dilekçesi ile artırılan 59.285,66 TL maddi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, kusura ve tazminat miktarına itiraz ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kabulü ile 59.285,66 TL maddi, 13.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi-manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemenin bozmadan önceki kararında, davacı için 58.053,28 TL’nin tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmediğinden, usuli kazanılmış haklar dikkate alınarak, önceki kararda hükmedilen tazminat miktarından fazlaya hükmedilemez.
Bozmadan önce verilen ilk kararda davacıda oluşan maluliyet oranının %52 olduğu kabul edilerek hesaplama yapılmış ve buna göre iş göremezlik tazminatına karar verilmiştir. Anılan kararın davalı vekilince temyizi üzerine ... 4. Hukuk Dairesince; hükme esas alınan maluliyet
raporunun yasaya uygun olmadığı, mahkemece yasaya uygun maluliyet raporu alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği yönünden bozulmuştur. Bozma ilamı doğrultusunda mahkemece alınan raporda davacıda oluşan maluliyet oranının %42 olduğu belirlenmiştir.
Bu durumda mahkemece, davacıda oluşan %42 maluliyet oranı üzerinden, davacı tarafça temyiz edilmeyen hükümde esas alınan 22.11.2010 tarihli aktüerya raporundaki veriler (2010 yılı asgari ücretleri) esas alınarak hesaplama yapılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kazanılmış haklar gözetilmeksizin karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 7.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.