MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... vd aleyhine 10/08/2006 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/04/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ..."in aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalı ..."in diğer temyiz itirazlarına gelince:
Dava, trafik kazası nedeniyle desteğin ölümünden dolayı uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, davalılardan ... hakkındaki istemin bir kısmı kabul edilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, kazaya neden olan araç kayıt maliki ve sürücüsünü dava ederek, trafik kazasında desteklerinin ölümü nedeniyle uğradıkları zararın müştereken ve müteselsilen tahsilini istemişlerdir.
Davalı ..., haksız ve yersiz açılan davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece, davalılardan ... hakkındaki istem, şahsın araç kayıt maliki olmasının ötesinde kusurlu bir eylemi olmadığından reddedilmiş; sürücü olan diğer davalı hakkındaki istemin bir kısmı ise kabul edilmiştir.
a)Dosya kapsamı ile ceza dosyası içerisindeki ruhsat fotokopisi ve sigorta poliçesi dikkate alındığında, davalı ..."in araç maliki olduğu anlaşılmaktadır. Adı geçen davalı, aracın işleteni olmadığına dair herhangi bir savunma, delil ve belge de ibraz etmemiştir. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 3. maddesine göre, başka bir kişinin aracı kendi hesabına ve tehlikesi kendisine ait olmak üzere işlettiğini ve araç üzerinde fiili tasarrufu bulunduğunu ispat edemediği takdirde kayda göre araç sahibi olan kişi işletendir. Karayolları Trafik Kanunu’nun 85/1. maddesine göre ise, motorlu aracın işletilmesinden doğan zararlardan işleten de sorumlu tutulmuştur. Şu halde; davalı ..."in, işleten sıfatı ile doğan zarardan, diğer davalı sürücü ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması gerekirken, olayda kusurlu olmadığı kabul edilerek hakkındaki davanın reddedilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
b)Dava dilekçesinde, davalı sürücünün tam kusurlu olduğu savı ile istemde bulunulmuştur. Yargılama sonucunda ise, desteğin % 75 oranında bölüşük kusurlu olduğu saptanmış ve mahkemece de benimsenmiştir. Ancak, mahkemece davacının manevi tazminat isteminin tamamı hüküm altına alınmıştır. Davacının benimsenen bölüşük kusuruna karşın, manevi tazminatın aynen kabulü, sonucu bakımından, istemin aşılması niteliğindedir. (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu m.26/1) Şu durumda, manevi tazminat isteminden matematiksel de olmamak üzere takdir edilecek oranda indirim yapılması gerekir. Karar, bu bakımdan da yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a,b) nolu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalı ..."in diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.