
Esas No: 2014/13945
Karar No: 2015/230
Karar Tarihi: 13.01.2015
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/13945 Esas 2015/230 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
.
Taraflar arasında görülen davada....... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/10/2013 gün ve 2012/100-2013/221 sayılı kararı bozan Daire’nin 17/06/2014 gün ve 2014/4552-2014/11600 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili ve fer"i müdahil vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, davalıya ait olan eşyalar üzerinde.... Muhafaza .... memurlarınca yapılan kontrolde davacının tescilli markası olan "...." ibaresini taşıyan cep telefonu ve cep telefonu aksam ve aksesualarını ele geçirildiğini ve ele geçen ürünlerin taklit olduğunun tespit ediliğini ileri sürerek markaya tecavüzün tespitine,.. ile..., taklit ürünlerin imhasına karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın husumetten reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce davacı yararına bozulmuştur.
Bu kez davalı vekili ile fer’i müdahil vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dava, markaya tecavüzün tespiti,.. ile .. ve taklit ürünlerin imhası istemine ilişkin olup,... müdahil THY tarafından hava yoluyla yurtdışından İstanbul’a getirilen ve taklit olduğu anlaşılan dava konusu emtianın........."nden........"ne kara yolu ile yurt içi transit taşımasının...müdahil ile davalı taşıyan arasındaki sözleşme çerçevesinde davalı tarafından yapıldığı dosya kapsamı ile sabittir. Somut olaydaki taşımanın açıklanan özelliği de gözetilerek davalı taşıyanın dava konusu emtia ile ilgili salt özet beyan vermiş olması emtianın taklit olduğunu bildiği veya bilebilecek durumda olduğunun kabulü için yeterli değildir. Bu bağlamda, 556 sayılı KHK"nın 66/c maddesindeki koşulların davalı taşıyan aleyhine oluşmadığının kabulü gerekir. Bu nedenle, mahkemece davanın reddine ilişkin verilen hüküm usul ve yasaya uygun olup, mahkeme kararının onanması gerekirken bozulması doğru olmadığından davalı vekili ile fer’i müdahil vekilinin karar düzeltme istemlerinin kabulü ile Dairemiz’in 17.06.2014 gün 2014/4552-11600 sayılı bozma ilamı ortadan kaldırılarak yerel mahkeme kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davalı vekili ie fer’i müdahil vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemiz’in 17.06.2014 gün 2014/4552-11600 sayılı bozma kararının ortadan kaldırılarak, mahkeme kararının ONANMASINA, daha önceki ilamın bozma olması nedeniyle iade edildiği anlaşılan 27,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davalıya iadesine, 13/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.