
Esas No: 2017/28515
Karar No: 2020/5182
Karar Tarihi: 01.06.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/28515 Esas 2020/5182 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiği iddiasına dayalı kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, müvekkili kuruma husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti :
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında giydirilmiş ücrete yol ve yemek yardımının dahil edilip edilmeyeceği noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Kural olarak ücretin miktarı ve ekleri konusunda ispat yükü işçidedir. Giydirilmiş ücretin tespitinde, 4857 sayılı Kanun"un 32. maddesinde sözü edilen asıl ücrete ek olarak işçiye sağlanan para veya para ile ölçülebilen menfaatler göz önünde tutulur. Buna göre ikramiye, devamlılık arz eden prim, yakacak yardımı, giyecek yardımı, kira, aydınlatma, servis yardımı, yemek yardımı ve benzeri ödemeler dikkate alınır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık anlatımı doğrultusunda işverence yol ve yemek yardımının sağlandığı kabul edilerek, giydirilmiş ücret hesabında 2014 yılı şartlarına göre açıklaması ile günlük 7,00 TL yemek ve 26 gün için günde 3,00 TL yol parası ücrete eklenmiştir. Ancak, davacı tarafın dava dilekçesinde yol ve yemek yardımına ilişkin bir talebi ve belirttiği bir miktar bulunmamaktadır.
İşçilik alacaklarında re’sen araştırma müessesesi yoktur. Davacı tarafından iddia edilmeyen yol ve yemek ücretinin Mahkemece, tanık ifadesinde geçtiği gerekçesi ile hesaplamada esas alınması mümkün değildir. Kaldı ki; somut olayda ihale sözleşmelerinde de yol ve yemek yardımına ilişkin bir hüküm bulunmadığı gibi anılan ödeme miktarının hangi verilere göre hesaplandığı da somut olarak ortaya konulmamıştır. Bu nedenle dava konusu kıdem tazminatı talebi, anılan yardımlar dikkate alınmadan yeniden değerlendirilmelidir.
Davacı talebiyle bağlı kalınmaksızın yol ve yemek bedelinin giydirilmiş ücrete ilave edilerek yapılan hesaplamayı esas almak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 01.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.