Danıştay 13. Daire 2019/1472 Esas 2020/3407 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2019/1472
Karar No:2020/3407

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Televizyon Reklamcılık ve Filmcilik Sanayi ve Ticaret A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : Radyo ve Televizyon Üst Kurulu
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E: … , K: …. sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: "…" logosuyla yayın yapan televizyon kanalında 09/12/2013 tarihinde yayınlanan reklam kuşağında, "…" isimli GSM operatörüne ait reklam filminde 6112 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanun'un 9. maddesinin 6. fıkrasının (ç) bendinde yer alan, "Çocukların fiziksel, zihinsel veya ahlakî gelişimine zarar vermemek, deneyimsizliklerini veya saflıklarını istismar ederek, çocukları bir ürün veya hizmeti satın almaya veya kiralamaya doğrudan yönlendirmemek; çocukları reklamı yapılmakta olan ürün veya hizmetleri satın almak için ebeveynlerini veya başkalarını ikna etmeye doğrudan teşvik etmemek..." yayın ilkesinin ihlâl edildiğinden bahisle uyarı yaptırımı uygulanmasına ilişkin Radyo ve Televizyon Üst Kurulu'nun (Kurul) 02/01/2014 tarih ve 99 sayılı kararının iptali istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi'nce Danıştay Onüçüncü Dairesi'nin 17/04/2018 tarih ve E:2015/1368, K:2018/1444 sayılı bozma kararına uyularak verilen kararda; "…" isimli GSM operatörüne ait bir reklamda 0-2 yaş arasında olduğu tahmin edilen bir bebeğin kullanıldığı, söz konusu reklam yayını ile çocukların gelişimlerine zarar verildiği, saflıklarının istismar edildiği, ebeveynler üzerinde satın alma baskısı oluşturulmaya çalışıldığından bahisle davacı yayın kuruluşunun uyarılmasına karar verildiği, … İdare Mahkemesi'nin E:… sayılı dosyasında aynı reklam yayınından dolayı aynı yayın ilkesinin ihlâl edilip edilmediğine ilişkin bilirkişi incelemesi yaptırıldığı, … İdare Mahkemesi'nin … tarihinde kaydına alınan bilirkişi raporunda özetle; incelenen reklamda 0 - 2 yaş aralığındaki çocuğun internet karşısında yalnız olması ve internet kesildiğinde huzursuzlaşması, annenin onu sakinleştirmek için hemen internete bağlanmasının çocukları teknoloji bağımlılığına iten davranışlar olarak değerlendirildiği, reklamda bebeklik döneminden itibaren çocuğun internette keyif alacağı algısının yansıtılmasının ebeveynlerin de bu durumu kanıksamalarına neden olabileceği ve anne çocuk etkileşimi yerine sanal araçlarla çocuğu oyalama davranışını özendirici model oluşturabileceği tespitlerine yer verildiği, bu durumda, "…" GSM operatörüne ait reklam filminde, 6112 sayılı Kanun'un 9. maddesinin 6. fıkrasının (ç) bendinde yer alan yayın ilkesinin ihlâl edildiği anlaşıldığından, davacı şirkete uyarı yaptırımı uygulanmasına ilişkin dava konusu Kurul kararında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, reklamın GSM operatörüne ait olması sebebiyle çocuklara yönelik olmadığı, reklamda çocukları ürünü satın almak için ebeveynlerini veya başkalarını ikna etmeye doğrudan teşvik etmediği, bu nedenle ihlâl edildiği bildirilen kanun maddesi ile yayın içeriği arasında illiyet bağı bulunmadığı, illiyet bağının kabulü hâlinde görsellerinde çocukların yer aldığı birçok reklamın da yaptırıma tâbi tutulmasının gerekeceği, Kurul kararına katılmayan üyelerin muhalefet şerhlerinde de aynı hususa dikkat çektikleri belirtilerek dava konusu Kurul kararının hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın reddi yolundaki … İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E: … , K: … sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 26/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.