MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada.... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 15/05/2014 tarih ve 2012/373-2014/264 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi..... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalının.... Şubesi’ne 1 yıl vadeli olmak üzere 20.000 DM yatırdığını, daha sonra bu şubenin kapatılarak....Şubesi"ne devredildiğini, kendisine verilen cüzdanla şubeye başvurduğunda böyle bir hesabın bulunmadığının söylendiğini, 31.07.1991 tarihine kadar işlemiş faizinin 1.945 DM olması gerektiğini iddia ederek, 21.945 DM’nin dava tarihindeki TL karşılığı 6.585.500.000 TL"nin dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsiline, 31.07.1991 tarihinden dava tarihine kadar işlemiş mevduat faizi alacağın saklı tutulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yetkili mahkemenin İstanbul Mahkemeleri olduğunu, talebin zamanaşımına uğradığını, hesap cüzdanının tek imzalı olduğunu, bağlayıcı özelliği bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, davacı konusu hesabın açıldığı tarihi kapsar şekilde anılan şubede çalışan personelin kimlik bilgilerinin tespit edildiği, imza örneklerinin alındığı, yapılan imza incelemesinde banka cüzdanı üzerindeki imzanın banka çalışanlarından ....."a ait olduğunun anlaşıldığı, davalı bankanın hesapta bulunan meblağın davacıya ödendiğine ilişkin bir belge sunmadığını, davalının iç işleyiş yöntemi ve esaslarını öne sürerek çalışanlarının sorumluluğundan kurtulamayacağı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 6.500,19 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 333,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.