
Esas No: 2014/10662
Karar No: 2015/433
Karar Tarihi: 15.01.2015
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/10662 Esas 2015/433 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ANTALYA 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25/07/2012 gün ve 2008/674-2012/344 sayılı kararı bozan Daire’nin 25.03.2014 gün ve 2012/16440-2014/5827 sayılı kararı aleyhinde davalı Banka vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı banka nezdindeki hesabından tanımadığı kişiler tarafından internet bankacılığı yolu ile 50.000,00 TL’nin çekildiğini, bu paranın 16.000,00 TL’sinin davalı tarafından bloke konularak hesaba iade edildiğini ileri sürerek, 34.000,00 TL maddi ve 2.000,00 TL manevi tazminatın temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı hesabındaki paranın müvekkili sisteminden kaynaklı olarak çekilmediğini, davacının kişisel bilgilerini muhafaza edememesinden dolayı çekildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı bankanın bir güven kuruluşu olarak objektif özel yükümlülüğünü yerine getirmediği ve kendisine emanet edilen müşteri parasını koruyamadığı için sorumlu olduğu, davacının da kişisel bilgilerini muhafaza edememesi nedeniyle oluşan zararda müterafik kusurunun bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 25.500,00 TL’nin temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, manevi tazminat isteminin reddine dair verilen kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 25.03.2014 günlü ilamıyla davalı banka vekilinin tüm temyiz itirazları reddedilerek, karar ilamda açıklanan nedenlerle davacı yararına bozulmuştur.
Davalı Banka vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı Banka vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı Banka vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.