MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada...Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/04/2014 tarih ve 2013/182-2014/114 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi.... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "..." ibareli çok sayıda tanınmış tescilli markasının bulunduğunu, aynı ibareyi içeren tasarımlarının da mevcut olduğunu, davalı şirk... ise bu marka ve tasarımlar ile iltibas yaratacak biçimde “...” ibaresinin marka olarak tescili için diğer davalı kuruma başvuru yaptığını, müvekkilinin bu başvuruya yönelik itirazının davalı kurum tarafından nihai olarak reddedildiğini, bu kararın yerinde olmadığını, zira iltibas tehlikesinin açıkça mevcut olduğu gibi müvekkiline ait markaların tanınmışlığından da davalı şirk......haksız olarak yararlanacağını, davalının ticaret unvanında yer alan "..." ibaresinin de terkininin gerektiğini ileri sürerek...."nın 2013-M-3557 sayılı kararının iptaline, davalı adına tescilli markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine, davalının ticaret unvanında yer alan "..." ibaresinin terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraf işaretleri arasında benzerlik olduğu ancak davalının başvurusunun kapsamında bulunan ürün ve hizmetlerin, davacının markalarının kapsamında bulunmadığı, ayrıca söz konusu ürünlerin ayrı sektör ve işyerlerinde satılması, benzer alıcı çevresine hitap etmemeleri, aynı ve benzer ihtiyaçları gidermemeleri, birbiriyle rekabet etme ve birinin diğerini tamamlama işlevlerinin bulunmaması, dağıtım kanallarının farklı bulunması gibi kriterler göz...ldiğinde aynı tür olarak nitelendirilmelerinin mümkün olmadığı, 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesindeki şartların da gerçekleşmediği, davacının ticaret unvanının 1972 yılında, davalının unvanının ise 1998 yılında ticaret siciline tescil edildiği, bununla birlikte davalının kullanımının, 1935 yılından beri "..." ibaresini tanıtım işar... olarak kullanmakta olan ............ Müdürlüğü"nün onay ve izni ile gerçekleştiği, bu durumda ibare üzerindeki öncelik hakkı davalı şirkete ait olduğu gibi aksinin kabulü halinde dahi davalının 1998 yılından beri kullandığı unvan bakımından korunması gereken bir hukuki durum kazandığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.