MAHKEMESİ : Mersin 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 09/04/2013
NUMARASI : 2009/897-2013/242

Davacı-karşı davalı D.. Ö.. ile davalı-karşı davacı L.. E.. aralarındaki katkı payı alacağı ve katılma alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Mersin 2. Aile Mahkemesi"nden verilen 09.04.2013 gün ve 897/242 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı-karşı davalı D.. Ö.. vekili ve davalı-karşı davacı L.. E.. vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı-karşı davalı D.. Ö.. vekili, tarafların 1995 yılında evlendiklerini, 1999 yılında üye olunan kooperatif aracılığı ile edinilen 108 ada parsel üzerindeki nolu bağımsız bölümün 03.12.2003 tarihinde davalı adına tahsis edilerek kooperatiften ayrıldığını, müvekkilinin Ç.. A.Ş."de mühendis olarak çalıştığı süre boyunca yılda 12 maaş ve 7 ikramiye aldığını ve kooperatif ödemelerinin tamamını vekil edenin geliri ile ödendiğini, davalının ise ev hanımı olup herhangi bir işte çalışmadığını, açıklayarak, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla mal rejiminin tasfiye edilerek karşı tarafın artık değerinin 1/2"si olan katılma alacağının, katkı payı ve değer artış payı alacağının dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte karşı taraftan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı-karşı L.. vekili, dava konusu yapılan taşınmazın üyelik devir parası ve tüm aidatlarının müvekkilinin anne ve babası tarafından ödenerek kooperatife üye olunduğunu, annesine ait lokantada çalışarak gelir elde ettiğini, annesinin yaptığı yardımlarla evin iyileştirildiğini davanın haksız açıldığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini savunmuş, davacı-karşı davalının müvekkilinin yaptığı birikimler sonucu D plaka sayılı 2005 model Ford Focus marka aracı kendi adına aldığını, bu nedenle boşanma kararı kesinleştikten sonra mal rejimi tasfiye edilerek davalı adına kayıtlı D plaka sayılı araçtaki 1/2 katılım payı olan 16.000,00.TL"nin yasal faizi ile birlikte karşı taraftan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, asıl davanın reddine, karşı davacı kendisini bir vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 5.750,00.-TL nispi vekâlet ücretinin davacı-karşı davalıdan alınmasına, karşı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine, D plaka sayılı araç yönünden 10.500,00.-TL katılma alacağının karar tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalı-karşı davacıdan alınarak davacı-karşı davalıya ödenmesine, taraflar kendilerini bir vekil ile temsil ettirdiklerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince kabul ve ret oranına göre hesap edilen 1.260,00.-TL nispi vekâlet ücretinin davacı-karşı davalıdan alınarak davacı-karşı davalıya, 5.500,00.-TL nispi vekâlet ücretinin davalı-karşı davacıdan alınarak davacı-karşı davalıya verilmesine karar verilmesi üzerine hükmün esası davacı-karşı davalı D.. Ö.. vekili, vekalet ücretine ilişkin bölüm davalı-karşı davacı L.. E.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 12.09.1995 tarihinde evlenmişler, 15.08.2007 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 16.11.2009 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. 01.01.2002 tarihinden sonra bir yıl içinde başka mal rejimi seçilmediğinden taraflar arasında bu tarihe kadar eski MK"nun 170. maddesi uyarınca mal ayrılığı rejimi, bu tarihten sonra edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK"nun 202). Taraflar arasındaki mal rejimi, boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir (TMK"nun 225/2). Asıl davaya konu 108 ada parsel üzerindeki nolu bağımsız bölüm 1999 yılında devralınan kooperatif üyeliği nedeniyle 23.12.2003 tarihinde davalı-karşı davacı Lale adına tescil edilmiş, karşı davaya konu D plakalı otomobil 18.10.2004 tarihinde satış yoluyla karşı davalı D.. Ö.. adına tescil edilmiştir.
Dava konusu nolu bağımsız bölümün taşınmazın edinme yöntemine göre, taşınmaz yönünden dava; 743 sayılı TKM"nin 170. maddesi uyarınca katkı payı alacağı ve 01.01.2002 tarihinden sonraki yapılan ödemeler bakımından edinilmiş mallara katılma rejiminden kaynaklanan (TMK"nun 202) katılma alacağı niteliğindedir. Mahkemece, asıl dava yönünden davanın reddine karar verilmiş ise de verilen karar dosya kapsamına uygun düşmemektedir. Dosyadaki kayıtlara göre, kooperatif kayıtları davalı L.. adına olup ödemeler de L.. tarafından yapılmış daha sonra taşınmaz tahsis yoluyla davalı L.. adına tescil edilmiş ise de, dinlenen tanıklar da kooperatif ödemelerinin L..’nin anne ve babası tarafından yatırıldığı bildirilmiş, davacı D..’ın düzenli çalışmadığını, üyelik ve kayıt sırasında davacının itiraz etmediğini bildirmiştir. Davacı tanıkları ise kooperatif üyeliğinin davalı L.. adına yapıldığını, ödemelerin davacı D.. tarafından yapıldığını, davacının Adana, Mersin vb. illerde sürekli olarak çalıştığını, maden mühendisi olduğunu, davalı annesinin lokantasında çalışsa dahi önemli bir gelir elde etmediğini bildirmişlerdir. Bu açıklamalara ve davacının metalürji mühendisi olması dikkate alındığında taşınmazın edinilmesine katkıda bulunamadığının kabulü hayatın olağan akışına uygun bulunmamaktadır. Aksine tanıklar kooperatif ödemelerinin davacı D.. tarafından yapıldığını, davalı L..’nin kayda değer bir geliri bulunmadığını bildirmişlerdir. Bu açıklamalara göre, mahkemece kooperatif ödeme ve kayıtları, tarafların çalışma ve gelirlerine ilişkin kayıt ve belgelerin bulundukları yerlerden getirtilmesi veya taraflara anılan belgeleri elden sunması için süre ve imkân verilmesi ondan sonra konusunda uzman kişilerden rapor alınarak davacı D..’ın katkı payı ve katılma alacağının usulüne uygun olarak belirlenmesi gerekirken hatalı değerlendirme sonunda davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Davalı-karşı davacı L.. vekilinin Avukatlık ücretine ilişkin temyiz itirazlarına gelince; karşı dava dilekçesinde dava değeri 16.000 TL olarak gösterilmiş, bu değer üzerinden harcı yatırılmış, mahkemece karşı davanın 10.500 TL"lik bölümünün kabulüne, 5.500 TL bölümünün reddine karar verilmiştir. Mahkemece reddedilen bölüm yönünden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca davacı-karşı davalı D.. lehine Avukatlık ücreti takdir ve tayini gerekirken davalı L.. aleyhine olacak şekilde 5.500 TL vekâlet ücretine hükmedilmesi isabetli olmamıştır.
Davacı-karşı davalı D.. vekili ile davalı-karşı davacı L.. vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile asıl davada hükmün esasa ilişkin bölümü, karşı davada Avukatlık ücretine ilişkin bölümünün açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 180,00 TL peşin harcın istek halinde davacı-karşı davalı ve davalı-karşı davacıya ayrı ayrı iadesine, 17.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.