MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada.... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/06/2014 tarih ve 2013/23-2014/136 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi.... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin...."de mukim, özellikle restoran sektöründe dünyada öncü ve tanınmış bir şirket olduğunu, "...." markasının 25, 29, 30, 41 ve 42. sınıflarda...,... ...ve ... ve ... sözleşmesine üye ülkelerin büyük bir çoğunluğunda müvekkili adına tescilli olduğunu, aynı zamanda.....internet sitesinin sahibi olduğunu, müvekkiline ait "..." markası ile davalıya ait "... markasının görsel ve fonetik anlamda ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu ve davalı markasının müvekkili markasının...ve...... ve Marka Ofisi nezdinde tescilli olduğu 29. sınıfta yer alan emtialar için tescil edildiğini, müvekkili markasının.... nezdinde ve dünya çapında 50"den fazla ülkede tescil ettirilmiş ve tanınmış hale getirildiğini, müvekkili markasının ilk kullanım tarihinin 1982 yılı olduğunu bu nedenle KHK 8/3 anlamında öncelik hakkına sahip olduğunu, davalı şirketin kötü niyetli olduğunu, davalının sadece elinde bulundurma ve satışa sunma amaçlı olarak...nezdinde tescil ettirdiği markalar....alan adlı internet sitesi üzerinden satışa sunduğunu ileri sürerek, davalı markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili markası ile davacı markasının aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzer olmadığını, davacı markasının Tükiye"de tanınmadığını, davalı müvekkili şirketin davacı tarafın markasından haberdar olmadığını, müvekkili şirketin "...." adlı internet sitesinden marka ticareti yaptığının doğru olduğunu, ancak sitede satılan hiçbir markanın tanınmış bir markayla benzer olmadığını ya da haksız avantaj sağlamak veya şantaj yapmak gibi bir gayeyle başkasına ait bir markanın tescil edilmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacı adına... nezdinde tescili bir marka bulunmadığından, 556 sayılı KHK"nın 8/1-b ve 8/4 hükmünün somut uyuşmazlıkta uygulanma yeri bulunmadığı, dolayısıyla KHK 7/1-i ve 8/3, 35 ve MK"nın 2. maddesi hükümleri çerçevesinde değerlendirme yapılmak gerektiği, davacının işaretinin..ve ... ile.... Sözleşmesi"ne taraf ülkelerce 29. sınıfı içerecek
şekilde tescil edildiğine dair belgeler sunulmuş ise de, bilirkişi raporuyla tespit edildiği üzere davacı markalarının ülkemizde KHK 7/1-i hükmü anlamında da tanınmış marka olduğu yönünde yeterli delil bulunmadığı gibi, davacının markasının Türkiye"de herhangi bir mal ve hizmet yönünden markasal olarak kullandığına dair bir iddia ve kanıt bulunmadığı, dolayısıyla KHK 7/1-i ve 8/3 koşullarının da gerçekleşmediği, davalı markasının davacının yurt dışında tescilli ve fiilen kullandığı markalar ile görsel, işitsel ve kavramsal olarak aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğu, yine malların da aynı veya benzer oldukları, dava konusu olayda davalı markası ile davacı markası arasında yüksek derecede bir benzerlik olup, her iki markada da "...." sözcüğü bulunduğu gibi; bunun yanında "...." ile "..." sözcüklerinin anlamı farklı olmakla birlikte aralarında telaffuz ve görüntü olarak benzerlik olup, ayrıca davalının, davacı şirketin markasının fiili kullanımındaki yazı karakterleri ve rengini de aynen taklit ettiği, yine davalı şirketin çok sayıda yabancı sözcükten oluşan markayı kendi adına tescil ettirerek satışa arz ettiği, bu nedenle davalının bu tür markaları oluştururken Türkiye ve Dünyada marka araştırması yaptığının beklendiği, dolayısıyla davalının, davacıya ait markanın .... nezdinde ve ... sözleşmesine üye çok sayıda ülkede tescilli olduğunu bildiğini kabul için yeterli delil bulunduğu; zira davacı markasının Türkiye"de tescil ve kullanımı ile tanınmışlığı bulunmamakla birlikte; çok sayıda ülkede restaurant hizmetleri başta olmak üzere bir çok mal ve hizmette tescilli ve çok tanınmış bir marka olduğu, davacı markasının ayrıca davalının markasının tescilli olduğu 29. sınıftaki emtialarda da tescilli bulunduğu; dolayısıyla davalının, dava konusu markayı spekülatif ve engelleme amaçlı, dolayısıyla kötüniyetle tescil ettirdiği ve tümüyle hükümsüzlüğüne karar verilmek gerektiği gerekçesiyle, davanın kabulü ile 2011/20229 sayılı markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, Aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.