MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar ile davalılar ... ve ... vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalı ...’in sürücüsü olduğu aracın kazasında müvekkillerinin oğlu ...’ın öldüğünü açıklayıp ... için 15.000,00 TL manevi, desteğini kaybetmesi nedeniyle 60.000,00 TL maddi, ... için 15.000,00 TL manevi, desteğini kaybetmesi nedeniyle 60.000,00 TL maddi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı .... vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacılar için 15.000,00"er TL manevi tazminat ile, davacı ... için 21.782,50 TL, davacı ... için 30.467,29 destekten yoksun kalma tazminatının tahsiline karar verilmiş, karar davacılar vekili, davalı .... vekili ve davalı ... vekilince temyiz edilmiştir.
1-Hükmü temyiz eden davalı .... vekilinin 03.07.2015 havale tarihli dilekçe ile temyiz isteğinden feragat ettiğini bildirdiği anlaşıldığından temyiz isteminin (dilekçesinin) reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle, oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre davalı ... vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
Davacılar vekilinin temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
3-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ile manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacıların zararının belirlenebilmesi için desteğin gelir durumunun net olarak tespit edilmesi gerekir.
Somut olayda, hükme esas alınan tazminat raporunda desteğin asgari ücret düzeyinde gelir elde ettiği kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
Davacılar desteğinin teknik ve endüstri meslke lisesi, bilişim teknolojileri alanı, web programcılığı öğrencisi olmasına göre, mezun olduğunda mezun olduğu uzmanlık alanına göre iş bulma durumuna göre elde edebileceği gelirin saptanması için emsal gelir araştırması yapılması, murisin okuduğu bölümden mezunu bir kişinin mezuniyetinden itibaren ne kadar sürede iş bulabileceği, emsal gelirinin ne kadar olacağı, gibi hususların araştırılması, bu tespitlerden sonra desteğin belirlenen geliri üzerinden maddi tazminat hesaplaması yaptırılması gerekirken, asgari ücret kadar gelir elde edeceği varsayımına dayanan bilirkişi raporuna göre eksik inceleme ile karar verilmesi doğru değildir.
4-Mahkemece hükme esas alınan tazminat raporunda, desteğin annesinin asgari ücretin %5"i oranında, babasının da asgari ücretin %5"i oranında yetiştirme gideri yapacakları kabul edilerek toplam %10 oranında yetiştirme gideri indirimi yoluna gidilmiştir.
Davacı annenin çalışmadığı ve herhangi bir gelirinin bulunmadığı dosya kapsamından belli olduğu halde, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda hesaplanan tazminattan davacı anne yönünden yetiştirme gideri indirimi yapılması doğru görülmemiştir. Esasen bu indirimin yapılabilmesi için davacının çalışan, geliri olan, desteğin yetiştirme giderlerini kısmen de olsa üstlenmiş olan kişilerden olması gerekmektedir.
Bu nedenle mahkemece davacı annenin çalışmadığı, gelirinin bulunmadığı gözetilerek, yetiştirme giderlerinin davacı baba tarafından karşılandığı kabul edilerek davacı baba yönünden %5 yetiştirme gideri indirimi yapılması, davacı anne için hesaplanan destekten yoksun kalma tazminatından yetiştirme gideri indirimi yapılmadan hesaplama yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
5-Hükme esas alınan tazminat raporunda destek payları hesaplanırken davacılara ayrılan destekten yoksun kalma pay oranları hatalı tespit edilmiştir.
Hayatın olağan akışına göre çocuğun ileride evleneceği ve en az iki çocuk sahibi olacağı kabul edilerek, desteğin evleninceye kadar gelirinin yarısını kendi ihtiyaçları yarısını da anne ve babası için ayıracağı varsayılarak bu dönemde desteğe iki anne ve babaya birer pay vermek suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında evlenmeden önceki dönem içinde anne ve
babanın her birine %25 pay verilmesi gerektiği, desteğin ileride evlenmesi ile birlikte desteğe iki eşe iki anne ve babaya birer pay verilerek, yine desteğin tüm gelirinin oranlanarak anne ve babaya %16 şar pay ayrılması, desteğin bir çocuğunun olması durumunda iki pay desteğe, iki pay eşe bir pay çocuğa ve birer pay anne ve babaya ayrılmak suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında anne ve baba için %14 er pay verilmesi daha sonra ikinci çocuğun doğacağı varsayılarak bu kez desteğe iki, eşe iki, çocukların her birine birer ve anne ve babaya birer pay verilerek desteğin tüm gelirine oranlanarak anne ve babaya 12,5 er pay verilmesinin uygun olacağı, daha sonra anne ve babadan yaşam tablosuna göre hangisi destekten çıkacaksa kalan kişiye diğerinin payının ilave edilerek destek tazminatlarının varsayımsal hesabının yapılması gerekirken, desteğin davacı anne ve babaya daha az oranda destek olacağı varsayımına göre hesaplama yapılması doğru olmayıp bu yönde bilirkişi raporunun hükme esas alınması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı .... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; 3,4 ve 5 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 2.000,28 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ..."den alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalı ..."ye geri verilmesine 21.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.