MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 15.07.2014 tarih ve 2014/513-2014/413 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, uzun süreden beri davalı bankanın müşterisi olan müvekkilinin işlemlerini dava dışı ... isimli banka çalışanına yaptırdığını ve davalı banka şubesinde bulunan 70.000,00 TL parası ile, bu kişinin tavsiyesi üzerine 54.700,00 USD alarak hesabında durması talimatı verdiğini ve uzun süreden beri tanıdığı, sürekli işlemlerini yaptırdığı kişi olduğu için de hiç şüphe duymadan dekontları imzaladığını, banka çalışanının birtakım usulsüz işlemler yaparak ortadan kaybolması üzerine davalı banka şubesine başvurduğunu ve hesabında herhangi bir bakiye olmadığını öğrendiğini, hesabında olması gereken 54.700,00 USD"nin iadesini talep ettiğini ancak, kendisine ödeme yapılmadığını oysa, davalı çalışanının ceza yargılamasında parayı zimmetine geçirdiğini kabul ettiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 6.000,00 USD"nin 31.07.2007 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 16.07.2012 tarihli dilekçesi ile de dava konusu talebi 54.700,00 USD olarak ıslah ettiklerini beyan etmiştir.
Davalı vekili, davacının elinde hesap cüzdanının bulunmadığını, tüm tediye fişlerinin davacı tarafından imzalandığını, davacının müvekkili bankaya değil, banka çalışanının şahsına özel bir güven duyduğu için tüm kusurun davacıda olup, davacının kendi kusurlu davranışı ile müvekkili bankanın güvenlik sistemini devre dışı bıraktığını, davacının imzaladığı her bir belgeden sorumlu olup, hesap hareketleri incelendiğinde dava tarihi itibariyle müvekkilinden herhangi bir alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemizin 14.02.2014 tarih, 2013/13047 E.-2014/2619 K. sayılı ilamı ile bozulmuş, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, olayın meydana gelmesinde davacının müterafık kusurunun bulunmadığı, davalı bankanın kusurlu olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, 70.000 TL alacağın faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3.586,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 03.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.