MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada (Kapatılan) Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/03/2014 tarih ve 2013/202-2014/121 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin % 33 paya sahip ortağı olduğunu, şirket kurulduğundan beri kar dağıtmadığını, şirket işleyişi hakkında kendilerine bilgi verilmediği ileri sürerek, şirketin Mart 2005 tarihinden itibaren kar edip etmediğini, bu dönemde kar payı dağıtmasının gerekip gerekmediğini, gerekiyor ise davacının hissesine isabet eden kısmın ne miktarda olduğunun tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, şirketin kar dağıtımı için karar almadığını, iş kazaları nedeniyle yüklü miktarda tazminat ödeme durumları olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının dava açmakta hukuki menfaatinin bulunduğu, iş kazaları nedeniyle ödediği ve ödeyeceği tazminatlar nedeniyle kar dağıtımı kararı alınmamasının haklı olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 03.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.