.......

Dava, yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.

Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.

Davanın yasal dayanağı 1479 sayılı Kanuna 4447 sayılı Kanunla eklenen geçici 10. maddesinin, 4759 sayılı Kanunla değiştirilen ikinci fıkrasıdır. Davacının; anılan fıkra gereğince 01.06.2002 tarihi itibariyle, 506 sayılı Kanun kapsamında sigortalı süresi ve 1994 yılındaki askerlik borçlanması da dâhil olmak üzere, 23 yıl 1 ay toplam prim ödeme süresi bulunmakta olup, 25 tam yıl prim ödeme süresinin dolmasına 2 tam yıldan az kaldığından, (a) alt bendi uyarınca 25 tam yıl prim ödemesi ve 44 yaşını doldurması halinde yaşlılık aylığına hak kazanacaktır. Davacının, yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunduğu 17.05.2006 tarihi itibariyle, 27 yıldan fazla prim ödeme süresi bulunduğu ve 46 yaşını ikmal ettiği sabit olduğundan, takip eden aybaşı olan 01.06.2006 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerekirken, yazılı şekilde 01.10.2006 dan itibaren tahsise karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
.....

SONUÇ: Hüküm fıkrasının birinci paragrafında yer alan “01.10.2006” tarihinin silinerek yerine “01.06.2006” tarihinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıdan alınmasına, 23.02.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.



....