Esas No: 2020/307
Karar No: 2022/2537
Karar Tarihi: 17.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/307 Esas 2022/2537 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sürücü belgesi üzerindeki fotoğrafın sahte olduğu gerekçesiyle sanık mahkum edilmiştir. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na göre, sahtecilik suçunun oluşması için belgenin aldatıcılık niteliğinin bulunması ve aldatma keyfiyetinin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği belirtilmiştir. Dosyada bulunan sürücü belgesi heyet tarafından yapılan incelemede gerçek olmadığı anlaşılmamıştır ve suça konu sürücü belgesinin dosya içinde aslı bulunan belge olup olmadığına dair inceleme yapılmadan eksik inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulmuştur. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanunlara göre adli emanetin dosyada delil olarak saklanması yerine müsaderesine karar vermek çelişki oluştururken, TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulama Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrasında yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.
Kanunlar:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
1) Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 tarih ve 232-250 sayılı, 09.10.2012 tarih 2011/8-335 Esas 2012/1804 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, sahtecilik suçunun oluşabilmesi için belgenin nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin bulunması ve aldatma keyfiyetinin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin, aldatıcılık niteliğinin varlığını göstermeyeceği ve belgede sahtecilik suçlarında aldatıcılık niteliği bulunup bulunmadığının takdir ve tayini hakime ait olup, yasal unsurlarının tam olup olmadığı ve aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığı hususunda gözlem yapılması gerekiyorsa da; dosyada bulunan suça konu sürücü belgesinin üzerinde heyet olarak yapılan incelemede; suçtan zarar gören ...’nın kimlik bilgilerine göre düzenlenmiş 2129 belge numaralı C sınıfı sürücü belgesi olduğu ve üzerinde ...’ya ait fotoğrafın bulunduğu, emanetin 2010/43 sırasında kayıtlı sürücü belgesinin belge numarasının 2129 ve E sınıfı olduğu, kolluk görevlileri tarafından tutulan 22.03.2010 tarihli tutanakta; ... üzerinden çıkan ... adına düzenlenmiş sürücü belgesindeki fotoğrafın ...’e ait olduğu ve fotoğraf üzerinde mühür olmadığı, 2129 belge numaralı, E sınıfı sürücü belgesi olduğu, 12.04.2011 tarihli oturumda dinlenen bilirkişinin, suça konu sürücü belgesi üzerindeki fotoğrafın ...’ya ait olduğu, belgenin bu haliyle geçerli bir belge niteliğinde olduğu aldatma kabiliyetinin bulunmadığını belirtmesi karşısında; suça konu sürücü belgesinin dosya içinde aslı bulunan belge olup olmadığı, sahteciliğin ve aldatma niteliğinin ne şekilde oluştuğu tartışılmadan eksik inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulması,
2) Kabule göre de;
a) Adli emanetin 2010/43 sırasına kayıtlı suça konu sürücü belgesinin dosyada delil olarak saklanması yerine, dosyada delil olarak saklanması için müsaderesine karar verilerek çelişki oluşturulması,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 17.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
