MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21/05/2014 tarih ve 2008/307-2014/101 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "..." unsurlu tanınmış markanın sahibi olduğunu, davalının "..." ibareli markaları 18, 25, 26 ve 35. sınıftaki ürünler için tescil etirdiğini, davalı markasının müvekkilinin markasına ayırt edilemeyecek kadar benzediğini, iltibasa sebebiyet verdiğini ileri sürerek, 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesi uyarınca davalı markasının hükümsüzlüğüne, sicilden terkinine, müvekkilinin markasının tanınmışlığına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davacı vekili, müvekkilinin "..." markasını 40 küsür yıldır kullandığını, davacının "..." ibareli markasının müvekkilinin açtığı dava sonucunda hükümsüz kılındığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre taraflar arasında görüşülüp kesinleşen mahkeme kararına göre daha önce 1 ila 45. sınıf mal ve hizmetler için tescil edilen davacı markasının 24, 25 ve 26. sınıftaki mal ve hizmetler yönünden hükümsüzlüğüne karar verildiği, buna göre davalının "..." ibaresini 25, 26 ve 35/7 numaralı mal ve hizmetler için marka olarak kullanması yönünden üstün ve öncelikli hak sahibi olduğu, taraf markalarının karıştırılmaya yol açacak derecede benzer oldukları, 18. sınıf ve 35. sınıfın 1 ila 6. alt gruptaki mal ve hizmetler bakımından iltibasa sebebiyet vereceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalı markasının 18 ve 35. sınıfın 1 ila 6. alt sınıfındaki hizmetler bakımından hükümsüzlüğüne, davalının "..." ibaresini önceye dayalı hak sahibi olması ve davacının markasının tanınmışlığını ispat edememesi sebebiyle tanınmışlık talebinin reddine karar verilmiştir
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.