Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince
mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanıkların kusurlarının bulunmadığına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Bilinçli taksirin koşullarının bulunmadığı somut olayda, sanıkların üzerlerine atılı taksirle yaralama suçunun 5237 sayılı TCK"nın 89/5. maddesine göre soruşturulmasının ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olduğu, 13/12/2007 tarihinde meydana gelen olayda yaralanan mağdur ..."in 29.05.2009 tarihinde, mağdur ..."ın ise 09.06.2009 tarihinde şikayetçi olması nedeni ile mağdurların failleri ve fiili öğrendikleri tarihten itibaren 6 aylık sürede usulüne uygun şekilde şikayette bulunmadıkları anlaşılmakla, sanıklar hakkındaki kamu davasının şikayet yokluğu nedeniyle TCK"nın 73/1 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince düşmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule görede;
İki sınır arasında temel ceza belirlenirken, cezanın alt ve üst sınırını oluşturan ceza miktarları, suçun işleniş biçimi, kusur durumu, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığının dikkate alınması esas olup, dava konusu iki kişinin nitelikli şekilde yaralandıkları olayda asli kusurlu olan sanıklar hakkında asgari hadden uzaklaşılarak ceza tayininde bir isabetsizlik bulunmamakla birlikte, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle alt sınırdan çok fazla uzaklaşılarak ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeblerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.