
Esas No: 2015/9762
Karar No: 2015/20403
Karar Tarihi: 17.11.2015
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/9762 Esas 2015/20403 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Y A R G I T A Y İ L A M I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Silvan Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
TARİHİ : 11/03/2015
NUMARASI : 2011/447-2015/118
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle, manevi tazminat talebinin reddine, 63.208,80TL maddi tazminatın yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmesi ve davalı vekilince de duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 17/11/2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına gelen olmadı. Karşı taraf vekili Avukat Mehmet Ali Kayabaşı geldi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan Avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı gün Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği konuşulup düşünüldü, ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava 22.02.2007 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu % 15,00 oranında sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının hesaplanan maddi zararından Türk Borçlar Kanununun 51,52. Maddeleri gereğince %20 oranında indirim yapılmak suretiyle maddi tazminat belirlenerek, maddi tazminat isteminin kısmen kabulüne, dava konusu edilmeyen konuda ıslahla talepte bulunulması mümkün olmadığından, davacının bu konuda dava açma hakkı saklı kalmak üzere manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiş ve bu karar süresinde davacı ve davalı taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Mahkemenin manevi tazminat istemine yönelik kararı isabetlidir. Maddi tazminatın belirlenmesinde ise takdiri indirim uygulanması hatalı olmuştur.
Tarafların hal ve mevkiine, zararın meydana gelmesinde, işverenin %80, işçinin ise %20 oranındaki kusurlu davranışlarının etkili olmasına, olayın oluş biçimine ve zararın tazminin borçluyu yoksulluğa düşürmeyeceğinin belirgin bulunmasına göre, dava konusu olayda Türk Borçlar Kanununun 51 ve 52. Maddelerinin öngördüğü koşulların oluşmadığı gözetilmeksizin anılan maddelere dayanılarak zarardan indirim yapılması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
./..
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 1.100.00TL duruşma Avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine,
17.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.