MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

(Kapatılan) Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/01/2014 gün ve 2013/62-2014/18 D.İş sayılı kararı bozan Daire’nin 08/09/2014 gün ve 2014/10095-2014/13366 sayılı kararı aleyhinde karşı taraf (borçlular) ... ve ... vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
İhtiyati haciz isteyen vekili, müvekkili bankanın müşterisi olan ..... lehine krediler kullandırıldığını ve borçlular ..., ... ve ..."nın müşterek borçlu müteselsil kefil sıfatıyla bu kredi sözleşmelerini imzaladıklarını, borcun ödenmemesi üzerine hesabın kat edilerek ihtarnamenin borçlulara gönderildiğini, hesap kat tarihi itibariyle müvekkili bankanın borçlulardan 6.178.256,98 TL nakit, 71.600 TL gayri nakit olmak üzere toplam 6.249.856,90 TL alacaklı olduğunu ileri sürerek, borçluların menkul ve gayrimenkul malları ile üçüncü şahıslardaki hak ve alacaklarının ihtiyaten haczine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, talebin reddine dair verilen karar, ihtiyati haciz talep eden vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez karşı taraf (borçlular) ... ve ... vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, karşı taraf (borçlular) ... ve ... vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, karşı taraf (borçlular) ... ve ... vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen karşı taraf (borçlular) ... ve ..."dan alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 12/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.