İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/16991 Esas 2013/3788 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/16991
Karar No: 2013/3788
Karar Tarihi: 26.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/16991 Esas 2013/3788 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanıklardan biri yokluğunda verilen hüküm sonrası temyiz etti. Ancak, yasal süreyi geçirdiği gerekçesiyle bu istem reddedildi. Diğer sanık ise tebligatın usulsüz olduğunu, cezaevinde olduğu dönemde gerçekleştiğini iddia ederek temyiz etti. Dosya incelendikten sonra, müşteki tarafın zararını tamamen giderdiği anlaşılan sanığın indirim oranının yüzde 50'den fazla olması gerektiği gözetilmediği için hüküm bozuldu. Kanun maddeleri ise 1412 sayılı CMUK'nun 310/1 ve 317, Tebligat Yasası'nın 35, ve 5237 sayılı TCK'nun 168/1 ve 2. fıkraları.

2. Ceza Dairesi 2012/16991 E. , 2013/3788 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yokluğunda verilip , 02.11.2010 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü 1412 sayılı CMUK.nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 05.10.2011 tarihinde temyiz eden sanık ..."ın temyiz isteminin aynı kanunun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
II- Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Yokluğunda verilen hüküm 09.11.2010 tarihinde Tebligat Yasası"nın 35. maddesine göre tebliğ edilmiş ise de,..... 29.03.2011 tarihli cevabi yazısına göre, sanığın tebligatın yapıldığı tarihte cezaevinde olduğunun anlaşılması karşısında, 09.11.2010 tarihinde yapılan tebligat usulsüz olup, sanığın 18.03.2011 tarihli temyizinin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
İddianamenin kabulü kararı ile başlayan kovuşturma aşamasından evvel müşteki tarafın zararını tamamen giderdiği anlaşılan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 168/1. maddesi uyarınca yapılan indirim oranının, anılan maddenin 2.fıkrası da gözetilerek 1/2 oranından fazla olması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 26.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.