
Esas No: 2014/10464
Karar No: 2015/12856
Karar Tarihi: 09.11.2015
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/10464 Esas 2015/12856 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : KÖYCEĞİZ ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/03/2014
NUMARASI : 2012/111-2014/122
Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, maliki olduğu 746 parsel sayılı taşınmazın 2736/26677 payını bedelsiz olarak davalı kızına devrettiğini, aslında amacının ölünceye kadar bakma akdi ile bağış olmasına rağmen harcı düşük olduğu için işlemin satış olarak gösterildiğini,davalının ise bakım yükümlülüğünü yerine getirmediğini,ayrıca temlik tarihinden sonra yine bakım amacıyla elden 10.000 TL verdiğini ileri sürüp davalı adına olan kaydın taraf muvazaası ve hile nedeniyle iptali ile adına tesciline,tescil talebinin kabul edilmemesi durumunda ise ödenmeyen taşınmaz bedelinin fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davalıdan alınarak tarafına verilmesine yine bakım için davalıya verdiği 10.000 TL"nin 15.11.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak tarafına verilmesini istemiştir.
Davalı, davacının muvazaa yanında hileye de dayandığını zamanaşımı nedeniyle davanın reddi gerektiğini, taraf muvazaası iddiasının ancak yazılı delille ispatlanabileceğini, devrin gerçek bir satış olduğunu bedelinin davacıya ödendiğini,diğer mirasçıların bu taşınmaza ilişkin olarak mirastan ve şufadan feragatlerine ilişkin noterde sözleşme yapıldığını,davacıdan 10.000 TL para aldığı iddiasını kabul etmediğini bildirip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece,hilenin şartlarının oluşmadığı,davacının alacak iddiasını ispatlayamadığı,davacının davalı ile arasındaki muvazaayı yazılı delille kanıtlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi Y. A. G."in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle davacının taraf muvazaası iddiasının 5.2.1947 tarih 20/6 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca yazılı delille kanıtlayamadığı hile iddiası bakımından da Borçlar Kanununun 31. maddesi uyarınca hak düşürücü sürenin geçirildiği, 10.000 TL alacak iddiasının da usulünce kanıtlanamadığı gözetilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru olduğuna göre davacının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 2,50 TL. bakiye onama harcının temyiz edenden alınmasına, 09.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.