Danıştay 7. Daire 2016/13151 Esas 2020/4796 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/13151
Karar No : 2020/4796

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem: … İli, … İlçesi, … Köyü, … pafta, … parsel sayılı arsa için yapılan kat karşılığı inşaat sözleşmesi karşılığında … tarafından edinilen dairelerden üç adedinin davacıya bedelsiz devredildiğinden bahisle, 2009 yılının Ocak ilâ Aralık dönemine ilişkin 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinin 4. fıkrası uyarınca re'sen tarh edilen veraset ve intikal vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: Olayda, davacının abisi … hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu ile ilgilinin kat karşılığı inşaat sözleşmesi karşılığında elde ettiği dairelerin üç tanesini 2009 yılında davacıya bedelsiz olarak devrettiğinin tespit edildiğinden bahisle, söz konusu ivazsız iktisaplar için belirlenen matrah üzerinden davacı adına yapılan cezalı veraset ve intikal vergisi tarhiyatlarının … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…; K:… sayılı kararıyla tarhiyatın dayanağı olan vergi tekniği raporunun ihbarname ekinde tebliğ edilmediği gerekçesiyle iptaline karar verilmesi üzerine, davalı idare tarafından, davaya konu ihbarnamenin düzenlenerek dayanağı vergi tekniği raporu ile birlikte davacıya zamanaşımı süresi dolduktan sonra 09/02/2016 tarihinde tebliğ edildiği bu durumda, uyuşmazlık konusu verginin tarh zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : İntikale konu gayrimenkullerin devri 2009 yılında yapılmışsa da, verginin doğumuna ilişkin olaydan 2013 yılında bilgi sahibi oldukları 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 114. maddesinin 3. bendi uyarınca tarh zamanaşımı süresinin 2013 yılından başlaması gerektiği, süresinde tebliğ edilen vergilerde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : 2009 yılında ivazsız olarak intikal eden taşınmazlar nedeniyle tarh edilen vergilerin iptalini teminen açılan davada hernekadar vergilerin zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle karar verilmiş ise de 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 342. maddesi gereğince beyana davet edilip edilmediği hususu araştırılmadan eksik incelemeye dayanılarak verilen Mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Tasfiye Halinde …Konut Yapı Kooperatifi ile … arasında 2003 yılında, … İli, … İlçesi, …Köyü, … pafta, … parsel sayılı arsa için gayrimenkul hissesi karşılığında inşaat yapımı ve satışı sözleşmesinin imzalandığı, anılanlar arasında yapılan işlemlerin incelenmesi sonucu 2013 yılında düzenlenen vergi inceleme raporundaki tespitlerin idarenin bilgisine girmesiyle birlikte, … hakkında vergi incelemesi yapılarak, 25/03/2014 tarih ve 2014-A-1601/10 sayılı vergi tekniği raporunun tanzim edildiği, anılan raporda; inşaatları tamamlanan gayrimenkullerden üç adedinin 2009 yılında davacıya bedelsiz devredildiğinden bahisle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinin 4. fıkrası uyarınca veraset ve intikal vergisinin re'sen tarh edilerek ihbarnamelerin tebliği üzerine açılan dava sonucunda … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…; K:… sayılı kararıyla tarhiyatın dayanağı olan vergi tekniği raporunun ihbarname ekinde tebliğ edilmediği gerekçesiyle cezalı tarhiyatın iptaline karar verilmesi üzerine, davalı idare tarafından ikinci kez davaya konu ihbarnamenin düzenlenerek dayanağı vergi tekniği raporu ile birlikte davacıya 09/02/2016 tarihinde tebliğ edildiği, davacının da ilgili ihbarnamelerle istenen vergilerin iptalini teminen işbu davayı açtığı anlaşılmaktadır.
İLGİLİ MEVZUAT:
7338 sayılı Veraset ve İntikal Vergisi Kanunu'nun 1. maddesinde, Türkiye Cumhuriyeti uyruğunda bulunan şahıslara ait mallar ile Türkiye'de bulunan malların veraset yoluyla veya herhangi bir suretle olursa olsun ivazsız bir şekilde bir şahıstan diğer şahsa intikalinin veraset ve intikal vergisine tabi olduğu; 2. maddesinin (d) fıkrasında, ivazsız intikal tabirinin, hibe yoluyla veya herhangi bir tarzda olan ivazsız iktisapları ifade ettiği; 5. maddesinde, veraset ve intikal vergisi mükellefinin veraset yoluyla veya ivazsız bir tarzda mal iktisap eden şahıs olacağı; 9. maddesinde, ivazsız intikallerde beyannamenin, malların hukuken iktisab edildiği tarihi, 20. maddesinde de, beyanname verilmeyen hallerde intikal eden malların idarece tespit olunduğu tarihte mükellefiyetin başlayacağı hükme bağlanmış olup; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun "Veraset ve intikal vergisinde ek süre" başlıklı 342. maddesinde, veraset ve intikal vergisine ilişkin mükellefiyetlerde tahakkuk muamelesi yapılması için, beyanname verme süresinin sonundan başlayarak 15 gün bekleneceği; beyanname bu süre içinde verilirse vergi ziyaı olmamış sayılacağı; ayrıca, mükellefe tebliğ edilmek şartı ile yeniden 15 günlük bir mühlet verileceği, bu hususta da anılan hükmün geçerli olacağı düzenlemelerine yer verilmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Olayda, ivazsız olarak intikal ettiği ileri sürülen taşınmazlar nedeniyle, veraset ve intikal vergisi beyannamesi verilmediğinden bahisle işlem tesis edilmiş olup, 2009 yılında gerçekleşen ivazsız intikallerin davalı idarenin bilgisine 2013 yılında girdiğinin anlaşılması karşısında 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 114. maddesinin 3. bendi uyarınca tarh zamanaşımı süresinin bu tarihten itibaren başlatılması gerektiğinden, 2016 yılında tebliğ edilen ihbarnameye konu vergilerin zamanaşımına uğradığından söz edilmesine olanak bulunmamaktadır. Bu durumda; Mahkemece, davacının 213 sayılı Kanun'un yukarıda bahsi geçen 342. maddesi gereğince beyana davet edilip edilmediği, ikinci bir 15 günlük ek sürenin verilip verilmediğinin araştırılması suretiyle yeniden karar verilmek üzere eksik inceleme sonucu verilen temyize konu kararın bozulması gerekmiştir.

KARAR SONUCU: Açıklanan nedenlerle
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.