MAHKEMESİ : Malatya 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 17/07/2012
NUMARASI : 2011/429-2012/566

H.. S.. ile N.. A.. aralarındaki mal rejiminin tasfiyesi davasının kısmen kablüne, kısmen reddine dair Malatya 1. Aile Mahkemesi"nden verilen 17.07.2012 gün ve 429/566 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili dava dilekçesinde ve yargılama oturumlarındaki beyanlarında; tarafların evli iken, 2011 yılında boşandıklarını, evlilik birliği içinde 17.08.2010 tarihinde satın alma yoluyla edinilen 06 GMJ 39 plaka sayılı aracın davalı adına trafikte kayıtlı bulunduğunu açıklayarak, araç bedelinin yarısı olan 11.000 TL. ile evlilik sırasında satın alınan ev eşyalarıyla ilgili olarak 3250 TL. alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; tarafların fiilen 10 ay evli olarak kaldıklarını, taraflar evlenmeden önce ve 31.05.2004 tarihinde, davalının banka hesabında 21788,33 TL parası olduğunu, 14.09.2009 tarihi itibariyle vekil edeninin parasının 32925,19 TL. olduğunu ve aynı tarihte bu mevduatını çekerek, kızı F.. A.. adına açılan banka hesabına yatırdığını, kızından aldığı vekaletle de kızına ait banka hesabından 18.000 TL. parayı çekerek dava konusu aracı satın aldığını, dava konusu aracın davalının kişisel malı olduğunu ve davacının her hangi bir katkısının bulunmadığını, ayrıca ev eşyalarının da evlenmeden önce vekil edeni tarafından alınan eşyalar olması nedeniyle davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece; ev eşyalarıyla ilgili kanıtlanamayan davanın reddine, araca yönelik açılan davanın kısmen kabulüyle aracın değerinin yarısı olarak hesaplanan 8.575 TL.nin 03.04.2012 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazla talebin reddine, karar verilmesi üzerine; Hükmün kabule ilişkin bölümü, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 21.11.2008 tarihinde evlenmişler, 13.10.2010 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin kararın 22.12.2011 tarihinde kesinleşmesi ile boşanmışlardır. Eşler arasındaki mal rejimi TMK"nun 225/son maddesi gereğince boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir. Eşler, başka bir mal rejimini seçtiklerini ileri sürmediklerinden eşler arasında evlilik tarihinden boşanma davasının açıldığı 13.10.2010 tarihine kadar 4722 sayılı Kanun"un 10. maddesi gereğince, TMK"nun 202. maddesine göre, edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir.

Dava konusu GMJ plakalı 2001 model araç 17.08.2010 tarihinde 17.350 TL. bedel karşılığı 3. şahıstan satın alınarak davalı adına trafik tescil kaydının oluşturulduğu noter senedi, trafik kayıtları ve dosya kapsamından anlaşıldığına göre, davacı vekilinin talebi araç üzerindeki katılma alacağı isteğine ilişkindir. Bu tür davalarda, eklenecek değerlerden (TMK.m.229) ve denkleştirmeden (TMK.m.230) elde edilen miktarlar da dahil olmak üzere edinilmiş malın (TMK.m.219) toplam değerinden mala ilişkin borçlar çıkarıldıktan sonra kalan artık değerin (TMK.m.231) yarısı üzerinden (TMK.m.236/1) tarafların kazanılmış hakları da dikkate alınarak katılma alacağının hesaplanması gerekir.
Bir malın eşlerden birine ait olduğunun ispat yükü TMK.nun 6 ve 222.maddesine göre iddia edene aittir. Davalı eş, davaya konu aracın evlilik öncesi biriktirerek bankaya yatırdığı kendi parasıyla alındığını, başka bir anlatımla kişisel malının yerine geçen değer olduğunu ileri sürmüştür. Dava dosyası içinde yer alan T.C. Z.. Bankası Malatya Kolej Şubesi tarafından mahkemeye hitaben yazılan yazı ve gönderilen hesap hareketlerine göre; davalı adına 31.05.2004 tarihinde 21788,32 TL hesap açıldığı, 14.09.2009 tarihinde bu paranın 32.930 TL. fon olarak yatırılıp, aynı tarihte davalı tarafından çekildiği anlaşılmaktadır. Yine, Türkiye İş Bankası Ankara-İncesu Şubesi tarafından mahkemeye hitaben yazılan 28.01 2014 tarihli yazıda; F.. A.."a ait 540169 numaralı vadeli hesabın, vekaleten 11.08.2010 tarihinde N.. Y.. tarafından kapatılarak, söz konusu hesaptaki 18.000 TL. bakiyenin aynı tarihte 4200-5909854 numaralı davalı hesabına talebi üzerine havale edildiği bildirilmiştir. Bu yazıda geçen davalı adına kayıtlı hesap hareketleri incelendiğinde ise, davalının kızının vekili olarak kendisine 11.08.2008 tarihinde gönderdiği havale miktarı olan 18.000 TL"sını, aynı tarihte kendisinin çekerek hesabı kapattığı anlaşılmaktadır. Yargılama sırasında dinlenen davalı tarafın tanık beyanlarından dava konusu aracın, 18.000 TL"sına davalı tarafından banka hesabından çekilen kendine ait para ile satın alındığı anlaşılmaktadır. Davacı taraf, Polis Yardım Sandığından kredi çekerek aracın alınmasına katkılarının bulunduğunu iddia etmiş ise de, davacının söz konusu Yardım Sandığı"ndan 02.09.2010 tarihinde 7.000 TL. kredi çektiği, ancak bu kredinin aracın peşin olarak satın alındığı tarihten sonraki bir tarihte çekildiği, kayıtlardan anlaşılmaktadır.
Yukarıda ayrıntılarıyla açıklandığı üzere, dava konusu aracın, davalının evlenmeden önceki parasal birikimleriyle satın alındığı ve davalının kişisel malı olduğu; banka hesapları, tanık beyanları, noter satış senedi ve tüm dosya kapsamından anlaşılmakla davanın reddine karar verilmesi gerekirken, dosya kapsamına uymayan düşüncelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulüyle, usul ve yasaya aykırı bulunan Yerel Mahkeme hükmünün kabule ilişkin bölümünün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollaması ile halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 421,15 TL peşin harcın istek halinde davalıya iadesine 15.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.