MAHKEMESİ : Bakırköy 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/11/2012
NUMARASI : 2012/140-2012/886

T.. V.. ile N.. K.. ve müşterekleri aralarındaki mirasçılık belgesinin iptali davasının reddine dair Bakırköy 2. Sulh Hukuk Mahkemesi"nden verilen 20.11.2012 gün ve 140/886 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı T.. V.. vekili, 25.09.2010 tarihinde ölen miras bırakan M.. D.."in Beyoğlu 34. Noterliği"nin 09.11.2004 tarih ve 34896 yevmiye nolu Vasiyetnamesi ile davacıyı atanmış mirasçı olarak belirlediği halde davalı kan hısımlarının davacıyı dikkate almadan veraset kararı aldıklarını, verasetin vasiyetname gözetilmeden düzenlenmesinin hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle Bursa 3. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 22.10.2010 tarih, 2010/1556-1588 Esas ve Karar sayılı veraset kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalılardan G.. D.. ve N.. K.. vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece; veraset belgesi düzenlenirken mirasbırakanın kan ve sıhriyet bağının tespiti yoluyla mirasçıları belirleneceğinden, bu sebeple söz konusu veraset kararının iptalini gerektirir durum olmadığı, zira davacının vasiyetname ile atanmış mirasçı olduğu ve atanmış mirasçıların haklarının korunması yolunun ancak vasiyetnamenin tenfizi davasıyla mümkün olacağı gerekçesiyle davanın reddine, karar verilmesi üzerine; hüküm, süresinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; önceki, Bursa 3. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 22.10.2010 tarih, 2010/ 1556-1588 Esas ve Karar sayılı mirasçılık belgesinin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş ise de, varılan sonuç usul ve yasal düzenlemelere uygun değildir.
Davanın açıldığı ve yargılamaların devam ettiği tarihte yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK"nun 1.maddesine göre mahkemelerin görevi kanunla belirlenir. 2. maddesine göre dava konusunun değer ve miktarına bakılmaksızın malvarlığı haklarına ilişkin davalarla şahıs varlığına ilişkin davalarda görevli mahkeme, aksine bir düzenleme bulunmadıkça Asliye Hukuk Mahkemesidir. Aynı Kanun"un 4/1-ç maddesinde ise Sulh Hukuk Mahkemesi veya Sulh Hukuk Hakiminin bu kanun ile diğer kanunların Sulh Hukuk Mahkemesi"ni görevlendirdiği davaları göreceği açıklanmıştır.
Diğer yandan aynı Kanun"un 383. maddesinde çekişmesiz yargı işlerinde görevli mahkemenin aksine bir düzenleme olmadığı sürece Sulh Hukuk Mahkemesi"nin olduğu belirtilmiş, 382/2-c bendinde miras hukukundaki çekişmesiz yargı işleri belirtilirken mirasçılık belgesinin verilmesi istemine ilişkin davalar da bu kapsamda sayılmış ne var ki; mirasçılık belgesinin iptali istemiyle açılan davalar hakkında düzenleme yapılmamıştır.
Mirasçılık belgesinin iptali davalarının hasımlı olarak açıldığı, sonucunun tarafları açısından kesin hüküm oluşturduğu dikkate alındığında çekişmeli yargı kapsamında kalan davalardan olduğunun kabulü gerekir.
O halde; 6100 sayılı HMK"nun yürürlüğe girdiği 01.10.2011 gününden sonra mirasçılık belgesinin iptali istemiyle açılan davalara bakmakla görevli mahkemenin de Asliye Hukuk Mahkemesi olduğunun kabulü gerektiği kuşkusuzdur. Görev kamu düzenine ilişkin olduğundan taraflarca öne sürülmese bile mahkemelerce kendiliğinden dikkate alınması gerekir.
Hal böyle olunca; açıklanan bu olgular karşısında mahkemenin görevsizliğine, dosyanın görevli Asliye Hukuk Mahkemesi"ne gönderilmesine karar verilmesi gerekirken yasal düzenlemelerin takdirinde yanılgıya düşülerek işin esası hakkında karar verilmesi isabetsiz, davacı Vakıf vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün, 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 24,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 15.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.