
Esas No: 2014/17659
Karar No: 2015/2350
Karar Tarihi: 23.02.2015
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/17659 Esas 2015/2350 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 14/05/2013 tarih ve 2013/123-2013/240 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin ...” ve “....” markalarının tescilli sahipleri olduğunu, davalıya ait iş yerinde yapılan aramada müvekkillerine ait markaları taşıyan ürünlerin bulunduğunu, davalının eylemlerinin müvekkili markalarına tecavüz oluşturduğunu ileri sürerek, marka hakkına tecavüzün tespitine, müvekkilinin marka hakkına tecavüz fiillerinin durdurulmasına, her bir davacı için 250 TL olmak üzere 500 TL maddi, her bir davacı için 500 TL olmak üzere 1.000 TL manevi ve her bir davacı için 500 TL olmak üzere 1.000 TL itibar tazminatının davalıdan tahsiline, el konulan ürünlerin imhasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafa ait markaları taşıyan ürünlerin izinsiz ve taklit olarak kullanıldığı, bu ürünlerin orjinallerinden ayırt edilemeyecek nitelikte bulundukları ve iltibasa yol açacakları gerekçesiyle davacı tarafın tazminatlar yönünden talebi önceki karar ile kesinleştiğinden bu hususta karar verilmesine yer olmadığına, davacı tarafın markaya tecavüz yönünden davasının kabulü ile davalı tarafın "..." ve "...." markasını taşıyan taklit ürünlerini satışa sürmek suretiyle marka hakkına tecavüz ve haksız rekabetin tespiti ve menine, karar kesinleştikten sonra 5 büyük gazeteden birinde masrafı davalıdan alınmak suretiyle ilanına karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.