MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/06/2014 tarih ve 2014/25-2014/137 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "..." esas unsurlu 23, 24, 27 ve 35. sınıf mal ve hizmetleri kapsayan tanınmış markanın sahibi olduğunu, davalının 27. sınıf mal ve hizmetler için "...." ibareli marka başvurusuna yaptıkları itirazın ...."nin kararıyla reddedildiğini, markaların iltibasa sebebiyet verecek derecede benzer olduğunu, davalı başvurusunun kötüniyetli olduğunu, müvekkili şirketin markalarının tanınmışlığından haksız surette yararlanma kastıyla yapıldığını ileri sürerek ... kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir
Davalı ... vekili, taraflara ait markaların benzer olmadıklarını, iltibasa sebebiyet vermediğini, .... kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, markalar arasında iltibas riskinin bulunmadığını, müvekkilinin son tüketiciye değil halı perakendicilerine satış yaptığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı markasının ayırt edici unsurunun "..." ibaresi, davalı markasının ayırt edici insirinin ise "..." ibaresi olduğu, davalı markasındaki "..." ibaresinin tanımlayıcı nitelikte olduğu, ortalama tüketici kitlesinin genel izlemine ve bütüncül bakış açısına göre markalar arasında yüksek düzeyde görsel, sesçil ve kavramsal benzerliğin bulunduğu, her iki markanın da kapsadığı mal ve hizmetlerin tamemen aynı olması sebebiyle aralarında karıştırılma ihtimalinin bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, ... kararının iptaline, davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenlerden alınmasına, 23.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.