14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 22.12.2014 gününde verilen dilekçe ile tazminat talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; idari yargı görevli olduğundan dava şartı yokluğu nedeniyle davanın usulden reddine dair verilen 07.04.2015 günlü hükmün ve temyiz talebinin reddine ilişkin 01.10.2015 tarihli ek kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, idari işlem nedeniyle davacıya ait arsanın yüzölçümünün azalması ve evinin konumunun değişmesi nedeniyle uğramış olduğu zararın tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, adli yargı yolunun görevsiz olması nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı 07.09.2015 tarihinde temyiz etmiştir.
Mahkemece 01.10.2015 tarihli ek karar ile gerekçeli kararın, davacıya 20.08.2015 tarihinde tebliğ edildiği, temyiz için son günün 04.09.2015 tarihi olduğu gerekçesiyle süresi geçtiğinden temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
01.10.2015 tarihli temyiz talebinin reddine dair ek karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiştir. Dava dosyasının incelenmesinde gerekçeli kararın davacıya 12.08.2015 tarihinde tebliğ edildiği, ne var ki davacıya gerekçeli kararın ikinci defa 20.08.2015 tarihinde de tebliğ edildiği anlaşılmaktadır. 12.08.2015 tebliğ tarihli tebligat parçasının incelenmesinde tebligatın davacının yerleşim yerine doğrudan doğruya Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiğinden usulsüz olduğu anlaşılmış ise de davacı, temyiz dilekçesinde gerekçeli kararı 13.08.2015 tarihinde tebliğ alıp haberdar olduğunu beyan ettiğinden gerekçeli kararın davacıya tebliğ edildiği tarih olarak bu tarihin esas alınması gerektiği, temyiz tarihinin son günü adli tatile denk geldiğinden davacının 07.09.2015 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle temyiz talebi süresinde olup mahkemenin temyiz isteminin reddine dair 01.10.2015 tarihli ek kararın kaldırılması gerekmiştir.
Davacının hükmün esasına yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Yapılan yargılamaya ve dosya içeriğine göre mahkeme kararı ve dayanılan gerekçeler usul ve yasaya uygun bulunduğundan yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 25.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.