Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6335 Esas 2022/731 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

I)2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarının Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31/12/2008 ve 31/12/2009 olan suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
II)2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçundan açılan kamu davasında; sanığın savunmasında, cezaevindeyken ortağı ...'a şirketi devralması için mektup yazdığını, cezaevinden çıktıktan sonra inşaat şirketinde çalışmaya başladığını, ayakkabı şirketi ile hiç ilgilenmediğini, sahte faturalardan haberdar olmadığını beyan etmesi, sanığın ortağı ...'un tanık olarak mahkemede verdiği beyanında babası...'un isteği üzerine şirketin %1 hissesini aldığını, o tarihlerde öğrenci olduğunu, şirketle ilgili hiç bir işlem yapmadığını ifade etmesi, şirket muhasebecisinin ve şirketi sözleşme ile devir alan ....'un vergi incelemesi sırasında .... ile muhatap olduklarını bildirmeleri karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından;
1)2010 takvim yılında düzenlenmiş olan fatura aslı temin edilip sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, kendisine ait olmadığını ve ortağı ... veya ortağının babası...'a ait olduğunu söylemesi halinde; bu şahısların açık kimlik ve adres bilgilerinin tespiti ile tanık olarak çağrılması, duruşmada çekinme hakkı hatırlatıldıktan sonra suça konu fatura gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması,
2)Tanıkların da faturadaki yazı ve imzaların kendilerine ait olmadığını söylemesi halinde sanığın ve tanıkların suç tarihine yakın tarihlerdeki resmi kurumlardaki samimi yazı ve imza örnekleri temin edilerek faturalardaki yazı ve imzaların kime ait olduğu hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması,
3)Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ya da tanıklara ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
a)Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorulması, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
b)Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması, dava açılmış ise dosyalarının getirtilip incelenerek ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
c)Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin tanık sıfatıyla duruşmaya çağrılarak CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatıldıktan sonra sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları, sanığı tanıyıp tanımadıkları ve faturaların düzenlenmesi konusunda sanığın bir iştiraki bulunup bulunmadığının sorulması,
d)Sahte fatura düzenleme suçunda fatura tarihi suç tarihi olduğundan suça konu fatura tarihi tespit edilerek suç tarihinin zamanaşımı yönünden değerlendirilmesi,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükmü kurulması,
4)Kabule göre de;
a)Dosya arasında mevcut bilirkişi raporunda 2010 takvim yılında 1 adet fatura düzenlenmiş olduğu belritilmesine rağmen sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanması,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 19.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.