MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddi

Sanık ..."ın güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm ile sanık ... hakkında verilen düşme hükmünün temyizi üzerine verilen temyiz isteminin reddine dair ek karar sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık ... hakkında verilen düşme kararının temyizi üzerine verilen ek kararın temyiz incelemesinde;
Sanık ..."ın işlediği iddia olunan güveni kötüye kullanma suçundan doğrudan doğruya zarar görmeyen sanık ..."ın, bu suç açısından kamu davasına katılma ve temyiz hakkı bulunmadığından, sanık ... hakkında verilen düşme hükmünün temyiz talebinin reddine dair 12/10/2017 gün ve 2016/370 E, 2017/557 K sayılı ek kararın (2) numaralı bendinde bir isabetsizlik görülmediğinden; bu karara yönelik sanık müdafiinin 23/10/2017 havale tarihli dilekçesiyle vaki temyiz itirazlarının reddiyle, “ek kararın (2) numaralı bendinin ” ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün temyizi üzerine verilen ek kararın temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezası, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca miktar itibariyle kesinlik sınırı içinde kalmakta ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 29.09.2009 tarih ve 2009/5-173 esas, 2009/209 karar sayılı, 21.12.2010 tarih ve 2010/10-230 esas, 2010/264 karar sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, daha ağır bir cezayı gerektirecek ve doğru uygulama yapıldığında temyiz incelemesine konu olabilecek bir eylemde, mahkemece suç niteliği doğru olarak belirlenmesine karşın, yanılgılı bir uygulama ile kesinlik sınırı içinde kalan bir cezanın verilmesi halinde bu gibi hükümlerin aleyhe başvuru üzerine temyiz denetimine konu olabileceği, somut olayda ise, doğru uygulama yapılmış olsa idi, TCK"nın 155/1. maddesi gereğince hapis cezasına hükmolunması gerekeceğinden ve bu hüküm temyize tabi olacağından, hükmün miktar itibariyle kesin olduğu gerekçesiyle verilen 12/10/2017 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararın (1) numaralı bendi kaldırılmak suretiyle yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden önce 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 30/05/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.