MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/03/2013 tarih ve 2010/116-2013/65sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “...” ve “...” isimli bilgisayar yazılımlarının .... uyarınca mali hak sahibi olduğunu, davalıya ait işyerinde kolluk kuvvetlerince 14.01.2009 tarihli aramada müvekkilinin sahibi olduğu .... 2007 isimli bilgisayar programının davalı işyerinin çalışma ofisindeki bilgisayarlarda izinsiz olarak yüklü olduğunun ve kullanıldığının tespit edildiğini,davalının eyleminin 5846 sayılı Kanun anlamında tecavüz teşkil ettiğini ileri sürerek ... 68 .maddesi uyarınca bilgisayar programının mutad bedelinin 3 katı tutarında maddi tazminat alacağına mahsuben fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 7.100,00 TL tazminatın haksız eylemin gerçekleştiği tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 28.11.2011 tarihli ıslah dilekçesi ile de talebini 12.000,00 TL’ye yükseltmiştir.
Davalılar vekili, müvekkili şirketin taahhüt işleri yaptığını,plan ve proje işleri yapmadığını bu nedenle şirketteki bilgisayarlarda ... programının kullanım alanı bulunmadığını, müvekkili şirkette kullanılmak üzere satın alınan bilgisayarların görevli personelce kullanıldığını, şirkette istihdam edilen teknik elemanlardan birinin bu programı öğrenmek için indirmiş olabileceğini, müvekkilinin bu bilgisayarı kullanmadığı için söz konusu işlemden haberdar olamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının mali hakları davacıya ait ... isimli bilgisayar programının izinsiz olarak bir adet bilgisayara yüklenmek suretiyle ... 22.maddedeki çoğaltma hakkını ihlal ettiği, bu sebeple ceza mahkemesinde davalının mahkumiyetine karar verildiği, davalı şahsın yetkili işyeri çalışanı olması nedeniyle olayın faili olarak, davalı şirketin ise ... 66/2 maddesi uyarınca olaydan doğrudan sorumluluklarının bulunduğu, korsan programın davalı şirket bilgisayarına 14.01.2009 tarihinde yüklendiği, ancak programın 2007 yılı versiyonu olduğu,
bu tür programlar için davacının önemli ölçüde indirim uygulayarak satışa sunduğu, programın cari satış bedeli olan 8.718,03 TL’den birinci yıl için % 41 ve ikinci yıl için % 10 indirim yapıldığında elde edilen 4.654,54 TL’nin rayiç bedel olarak tespitinin hakkaniyete uygun olduğu, davalıların kusur durumu dikkate alınarak ... 66/4 ve 68/1 maddesi uyarınca 3 katı tazminat talebinin yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 12.000,00 TL telif tazminatının 14.01.2009 tarihinden itibaren işleyecek olan yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı ... vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 795,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı ..."den alınmasına, 06.01.2014 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
MUHALEFET ŞERHİ

Mahkemece davacının mali hakları kullanma yetkisine sahip olduğu bilgisayar programı niteliğindeki eser üzerindeki çoğaltma haklarının ihlal edildiği gerekçesiyle talep gibi 5846 sayılı kanunun 68.maddesi uyarınca üç kat telif tazminatına hükmedilmiş ise de; kanunun 68.maddesinin 1. Fıkrasında eseri, icrayı, fonogramı veya yapımları hak sahiplerinden bu Kanuna uygun yazılı izni almadan, işleyen, çoğaltanların “bu Kanun hükümleri uyarınca tespit edilecek rayiç bedelin en çok üç kat fazlasını” isteyebileceği belirtilmiş olup, aynı kanunun 66/3 fıkrası gereğince mahkeme, mali haklara tecavüz halinde, “tecavüzün şümulünu, kusurun olup olmadığını, varsa ağırlığını” takdir etmek durumunda bulunduğundan, dava konusu olayda talep edilebilecek “en çok üç kat fazla” tazminatın tecavüzün şümulüne ve kusurun ağırlığına göre belirlemek yetkisinin mahkeme hâkimine ait olduğu, BK’nun 43/1 maddesinin de bu yetkiyi desteklediği, mahkemenin bu hususları tartışmadan doğrudan belirlenen rayiç bedelin üç katına hükmetmesinin isabetsiz bulunduğu, Anayasa Mahkemesinin konu ile ilgili 28.2.2013 gün 2012/133 Esas 2013/33 sayılı kararında yer verilen -maddedeki “üç katı” ibaresi ile- “hak sahiplerinin dava yoluyla isteyebileceği bedele üst sınır getirildiği, hâkimin taleple bağlı olduğuna dair veya takdir yetkisine ilişkin olumsuz bir düzenleme içermediği, bu sınır içerisinde kalmak şartıyla hâkimin dosya içeriği ve talebi de gözeterek takdir yetkisi kullanacağının açık olduğu ve her dava konusu olayda tartışılması ve değerlendirmesi gerektiği” şeklindeki gerekçenin de muhalefet görüşümüz doğrultusunda bulunduğu ve hükmün bu nedenlerle bozulması gerektiği kanaatinde olduğumuzdan sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyoruz. 06.01.2014