MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 23.03.2006 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 27.10.2009 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_K A R A R_

Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesine dayanılarak açılmış geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davacı ... 443 parsel sayılı taşınmazının genel yola çıkışının olmadığını belirterek 432 parsel sayılı taşınmaz üzerinden geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Mahkemece, dava reddedilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi geçit davalarının nedenidir. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine “mutlak geçit ihtiyacı” veya “geçit yoksunluğu”, ikincisine de “nispi geçit ihtiyacı” ya da “geçit yetersizliği” denilmektedir.
Somut uyuşmazlıkta, 443 parsel sayılı taşınmazın genel yola bağlantısı olmadığı, mutlak geçit ihtiyacı içinde bulunduğu açıktır. Mutlak geçit ihtiyacı içinde bulunan taşınmazın genel yola kesintisiz bağlantısının sağlanması gerekir. Bu durumda, mahkemece mahallinde keşif yapılarak fen bilirkişisinden paftada görülen kadastral yola çıkış alternatiflerini gösteren rapor alınmalı, geçit hakkı taşınmaz leh ve aleyhine kurulması gerektiğinden aleyhine geçit kurulacak parsel maliki veya malikleri davada taraf değillerse usulüne uygun davaya katılmaları sağlanmalı, bütün bu eksiklikler giderildikten sonra davacıya ait 443 parsel sayılı taşınmazın kesintisiz olarak genel yola bağlantısını sağlayan en uygun alternatiften geçit hakkı kurulması gerekirken yazılı gerekçelerle davanın reddi doğru olmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, 24.03.2009 tarihinde oybirliği ile karar verildi.