MAHKEMESİ : ANKARA 2. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/02/2013
NUMARASI : 2011/137-2013/43

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 20.02.2013 tarih ve 2011/137-2013/43 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile davalı TPE vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK"nın 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "F. Food Bio+Şekil" ibareli marka için başvuruda bulunduğunu, davalı kurumca 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi uyarınca 29. sınıftaki bir kısım mallar ile 30. sınıftaki tüm mallar için davalı şirkete ait 164217 sayılı markanın mesnet gösterilmesiyle başvurunun reddedildiğini, tescil işlemleri devam eden mal ve hizmetler için ilanın ardından davalı şirketin itiraz ettiğini, yapılan itirazın anılan KHK"nın 8"inci maddesi uyarınca kabul edildiğini, her iki red kararı için Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu"na yaptıkları itirazın kabul görmediğini, davalı markasının kullanmama nedeniyle hükümsüzlüğü talepli davanın derdest olup bilirkişilerin "dondurulmuş gıdalar" dışındaki mal ve hizmetler için kullanılmadığını tespit ettiğini, bu davanın bekletici mesele yapılması gerektiğini, dava konusu markaların aynı olmadığı gibi ayırdedilemeyecek derecede benzerliklerinin de bulunmadığını, şekillerin, renk ve kelime unsurlarının ayırdediciliği sağladığını, "F. Food" ibaresinin tanımlayıcılığı sebebiyle zayıf bir ayırdediciliğinin bulunduğunu, bir an için markalar benzer kabul edildiğinde dahi farklı mal ve hizmetler yönünden tescil edilmesi gerektiğini ileri sürerek TPE YİDKnın 2011-M-2019 sayılı kararının iptalini, müvekkilinin 2009/58155 sayılı marka başvurusunun devamını talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, dava konusu markaların benzer olduğu gibi aynı veya benzer mal ve hizmetleri kapsadıklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı F. Food Gıda Sanayi ve Ticaret İhr. İth. A.Ş. vekili, markaların aynı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, bir markanın kullanılmasa da sicilden terkinine kadar korunma altında bulunduğu, bu sebeple derdest bulunan hükümsüzlük davasının sonucunun beklenmesine gerek görülmediği, başvuru konusu marka ile davalı şirket adına tescilli markanın biçimler ve renklendirmeler gereğince 556 sayılı KHK"nın 7/b maddesi anlamında aynı veya ayırdedilemeyecek derecede benzer olmadıkları, bu itibarla YİDK"nın anılan madde uyarınca resen başvurunun reddi kararının iptali gerektiği, ancak KHK"nın 8"inci maddesi uyarınca yapılan değerlendirmede "F. Food" ibaresinin her iki marka da esas unsur olduğu, farklılıkların benzerliği kaldırmadığı, aynı tür mal ve hizmetleri kapsadıkları, ayrıca davalı şirketin ticaret ünvanının "F. Food" ibaresinden oluştuğu, başvurunun kabulünün haksız rekabete sebep olacağı, davalı kurum kararının bu yönden yerinde bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, TPE YİDK’nın 2011/M-2019 sayılı kararının, davacının 2009/58155 sayılı marka tescil başvurusunun 556 sayılı KHK’nın 7/b maddesine dayalı olarak reddi kararına karşı başvurucu davacı tarafından gerçekleştirilen itirazın reddi yönünden iptaline, sair yönlerden iptal isteminin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı TPE vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı TPE vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Ancak, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı başvurusunda yer alan "şişe mantarı (sert), palmiye yaprağı, dekor amaçlı bitkiler (kurutulmuş)" mallarının 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi uyarınca redde mesnet yapılan davalı şirket markasındaki mallardan farklı olduğu, bu ürünlerin gıda ile ilişkili olmaması sebebiyle karıştırılma ihtimalinin bulunmadığı belirtilmiştir. Bu durumda, mahkemece, anılan mallar yönünden YİDK kararının yerinde olmadığı kabul edilerek iptali istenen YİDK kararının bu emtialar yönünden iptaline karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi uyarınca verilen Kurum kararının iptali talebiyle açılan davanın tümüyle reddedilmesi doğru olmamış, kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı TPE vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPE"den alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 06.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.