İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18067 Esas 2020/4134 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18067
Karar No: 2020/4134
Karar Tarihi: 27.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18067 Esas 2020/4134 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine hükmetmiştir. Ancak, adli para cezası yerine hapis cezası verilmesi gerektiği şeklindeki yazım hatası nedeniyle karar bozulmuştur. Ayrıca, sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, bir önceki mahkumiyetin tekerrüre esas alınamayacağı gerekçesiyle hükmün bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, sanığın mükerrir olduğu ve cezasının mükerrirler için öngörülen infaz rejimine göre çektirilmesi gerektiği belirtilmiş, ayrıca cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanacağı belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nin 86/2-3-e ve 58/6. maddeleri gösterilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/18067 E. , 2020/4134 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında hüküm kurulurken 58.maddeye atıf yapıldığı halde sehven hapis cezası yerine adli para cezasının seçildiğinin yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, Tunceli Sulh Ceza Mahkemesinin 15.04.2013 tarihinde kesinleşen, 28/03/2013 tarih 2012/278 Esas - 2013/167 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 86/2-3-e maddeleri gereğince hükmolunan 5 ay hapis cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, suç tarihinden sonra kesinleştiğinden tekerrüre esas alınamayacağı anlaşılan Tunceli Asliye Ceza Mahkemesinin 11/07/2013 tarih, 2012/278 Esas 2013/275 Karar sayılı ilamı ile verilen 4 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama gerektirmediğinden 1412 Sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin 4. ve 5. parağraflarının bütünüyle hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “sanığın Tunceli Sulh Ceza Mahkemesinin 15.04.2013 tarihinde kesinleşen, 28/03/2013 tarih 2012/278 Esas - 2013/167 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 86/2-3-e maddeleri gereğince hükmolunan 5 ay hapis cezası" nedeniyle mükerrir olduğu anlaşıldığından, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, şeklinde cümlenin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.