MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 23.01.2007 gününde verilen dilekçe ile ve birleşen dosyada geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine bozmaya uyularak yapılan duruşma sonunda; asıl davanın reddine, birleşen davanın kabulüne dair verilen 17.12.2009 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ve birleşen davanın davalıları tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava ve birleşen dava, geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda asıl davanın reddine, birleşen davanın kabulüne karar verilmiş olup; hükmü davacı vekili ile birleşen davanın davalıları temyiz etmişlerdir.
HUMK’nun 388. maddesinde bir mahkeme kararının hangi hususları içermesi gerektiği,
HUMK’nun 389. maddesinde de kararda iki tarafa yükletilen görev ve verilen hakların şüphe ve tereddüdü gerektirmeyecek biçimde açık olarak yazılması gerektiği açıklanmıştır.
Geçit hakkı tesisine ilişkin davalarda bu hakkın taşınmazlar leh ve aleyhine kurulması gerekir.
Somut uyuşmazlıkta; davacıya ait taşınmaz 3085 sayılı parsel olduğu halde; hüküm fıkrasında lehine geçit hakkı kurulan taşınmaz 10569 parsel sayılı taşınmaz olarak yer almıştır. Ayrıca, geçit hakkının hangi taşınmaz lehine kurulduğu hükümden anlaşılamamaktadır. Bu hususlar infazda tereddüt
yaratacak mahiyette olup yukarıda işaret edilen ilkelere aykırılık teşkil etmektedir.
Mahkemece usul ve yasaya aykırı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekili ile birleşen davanın davalılarının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 01.04.2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi.