TEBLİĞNAME : 1-B/09/45717
MAHKEMESİ :
TARİHİ VE NO :
SUÇ :

A.. Ü.."i kasten öldürmeye teşebbüsten sanık Ö.. A.., Ö. E.i hayati tehlike geçirecek şekilde yaralamaktan sanık M.. A.."ın yapılan yargılanmaları sonunda: Hükümlülüklerine ilişkin (ANKARA) Sekizinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 23.10.2008 gün ve 134/358 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanıklar müdafii ile müdahiller vekili taraflarından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık Meral yönünden, temel cezanın TCK’nun 86/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası olarak tayin edilip, suçun silahla işlenmesi nedeniyle TCK’nun 86/3-e maddesiyle bu miktardan 1/2 oranında artırım yapılarak belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden, öncelikle mağdurun yüzündeki sabit iz nedeniyle aynı Kanunun 87/1-c maddesi gereğince bir kat artırım yapılarak 2 yıl 12 ay hapis cezasına, ardından da 87/1-son maddesi uyarınca 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi yerine, 86/3-e maddesinin uygulanmasından sonra doğrudan 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Özlem’in, “öldürmeye teşebbüs”; sanık Meral’in, “kasten yaralama” suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, sanık Meral yönünden, cezayı azaltıcı haksız tahrikin varlığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanıklar müdafiinin bir sebebe dayanmayan; müdahiller vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
Dosya kapsamına göre, önceden birbirlerini tanımayan sanıklar Özlem ve Meral’le, mağdurlar Özgül ve Arzu’nun arkadaşlarıyla birlikte olayın meydana geldiği bara gittikleri, bir süre sonra sanık Meral ve mağdur Özgül’ün, barın aşağı katında bulunan tuvalete indikleri, burada mağdur Özgül’ün, geçirmiş olduğu operasyon nedeniyle saçlarında fiziksel eksiklik bulunan sanık Meral’i görüp, bu kusurundan dolayı kendisiyle alay etmesiyle aralarında tartışma ve boğuşma çıktığı, tartışma sırasında sanık Meral’in, mağdur Özgül’ün yüzüne, ele geçirilemeyen kesici bir aletle vurarak yaraladığı, ardından sanık Meral’in tekrar yukarıya çıktığı, bu sırada yaralandığını öğrendikleri mağdur Özgül’ün arkadaşlarından birinin, sanık Meral’in kolundan tutmasıyla birlikte çıkan kavgada, sanık Özlem’in de kavgaya karışmayan mağdur Arzu’yu bıçakla karnından yaralayarak öldürmeye teşebbüs ettiği olayda,
A) Sanık Özlem yönünden,
a) Sanığın, mağdurun hayati önemi olan karın bölgesini hedef seçerek, bıçakla vurup, bağırsak yaralanmasına ve hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaralayarak öldürmeye teşebbüs etmesi sonucu, teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören TCK’nun 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak üst sınıra yakın bir ceza yerine, yazılı şekilde 10 yıl hapis cezasına hükmolunarak eksik ceza tayini,
b) Mağdur Arzu’dan kaynaklanan sanığa yönelik haksız tahrik oluşturan herhangi bir söz veya davranış olmadığı halde, haksız tahrik hükmünün uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
B) Sanık Meral yönünden,
a) Haksız tahrik nedeniyle, 1/4’ten, 3/4’e kadar ceza indirimi öngören TCK’nun 29. maddesinin uygulanması sırasında, mağdur Özgül’den sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan söz ve davranışların ulaştığı boyut dikkate alınarak, temel ceza üzerinden asgari oranda bir indirim yapılması yerine, yazılı şekilde 2/5 oranında indirim yapılması,
c) Sanığın Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.02.2005 tarih ve 471/62 sayılı ilamı ile, 765 sayılı TCK’nun 258/1; 647 sayılı Kanunun 4 ve 6. maddeleri uyarınca 2673 TL adli para cezasına mahkum olduğu, mahkumiyet kararının 11.04.2005 tarihinde kesinleşip, 22.09.2005 tarihinde infaz edildiği ve tekerrür uygulamasının şartları oluştuğu halde, TCK’nun 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, mağdur-müdahiller Özgül ve Arzu vekilinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 26.04.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.