MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 40. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 22.01.2013 tarih ve 2011/243-2013/3 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 04.12.2005 tarihinde...."ye gitmek üzere davalılardan ... AŞ"nin aracına binerek yola çıktığını, yolculuk sırasında otobüsün devrilmesi sonucunda müvekkili ile birlikte birçok yolcunun yaralandığını, davalı şirketin taşıyan konumunda olup meydana gelen zarardan sorumlu olduğunu, davalı ...’in ise aracın işleteni olarak sorumlu bulunduğunu, müvekkilinin kaza sonucu kafasının yarıldığı ve sağ kolunun bileğe yakın bir yerden kırıldığını, müvekkilinin kolundan iki defa ameliyat olduğunu ve koluna platin takıldığını, müvekkilinin kaza nedeniyle büyük bir şok yaşadığını ileri sürerek 15.000 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 05.12.2005 tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... Turizm Seyahat A.Ş. vekili, istemin zamanaşımına uğradığını, esasa ilişkin olarak da talep edilen tutarın fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, 05.12.2005 tarihinde meydana gelen kazada davacının yaralandığı ve davacının davaya konu olay nedeniyle manevi tazminat talebinde haklı olduğu gerekçesiyle 5.000 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 04.12.2005 tarihinden itibaren değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ait talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı şirket vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 256,15 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.