MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Hasımsız olarak görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 30.04.2013 tarih ve 2012/507-2013/173 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı şirket yetkilisi tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı şirket yetkilisi, şirket adresinde meydana gelen hırsızlık olayı nedeni ile şirketin defter ve belgelerinin çalınmak sureti ile zayi olduğunu ileri sürerek, şirkete ait 2008-2009-2010-2011 yıllarına ait yevmiye defteri, defter-i kebir, envanter defteri, gelir ve gider faturaları ile diğer belgelerin ve müstenidatların çalnmak sureti ile zayi olduğuna dair zayi belgesi verilmesini, talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davacının ayrıntılı bilgi sunduğu defter ve faturaların yitirildiğini kanıtladığı, ancak defterler ve faturalar dışında diğer belge ve müstenidatların zayi olduğunun da tespitini talep etmiş ise de bunlara ilişkin herhangi bir kanıt sunulmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, davacı şirketin ... 10. Noterliği tarafından onaylanan, 26/12/2008, 30/12/2009, 17/12/2010, 13/12/2011 tasdik tarihli, yevmiye defteri, envanter defteri ve defter-i kebir ile, 019551-019800 nolu faturalarının zayi olduklarının tespitine, karar verilmiştir.
Kararı, davacı şirket yetkilisi temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı şirket yetkilisinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı şirket yetkilisinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı şirket yetkilisinden alınmasına, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.