Taraflar arasında görülen davada verilen 20/02/2013 tarih ve 2012/231-2013/39 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin sayı ile "" ibareli marka için tescil başvurusunda bulunduğunu, davalı kurumun "" ibareli üç ayrı markayı gerekçe göstererek 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi uyarınca 39. sınıf hizmetler yönünden başvuruyu reddettiğini, Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu"na yaptıkları itirazın da kabul edilmediğini, ancak başvuru konusu marka ile redde mesnet markaların aynı veya ayırdedilemeyecek derecede benzer olmadıklarını, ", dünya ile ilgili" anlamlarına gelen ve kimsenin inhisarına verilemeyecek "" ibaresinden başka ortak unsurun bulunmadığını, diğer ibareler ile şekillerin ayırdediciliği sağladıklarını, ayrıca müvekkili adına tescilli 99/001714 sayılı "" ibareli bir markanın olduğunu, seri marka oluşturacaklarını, müvekkili ile aynı kişilerin yönetiminde olan redde mesnet marka sahibinin tescilde muvafakatının bulunduğunu ileri sürerek 2012-M-3075 sayılı kararının iptalini, 2010/66386 sayılı marka başvurularının 39. sınıf hizmetler yönünden de devamını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, markaların 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi anlamında ayırdedilemeyecek derecede benzer olduklarını, 99/001714 sayılı " ibareli markanın reddedilen hizmetlerden farklı hizmetleri kapsadığından kazanılmış hak sağlamayacağını, muvafakatın 556 sayılı KHK"nın 7"inci maddesi uyarınca mutlak red nedenleri için yapılacak incelemede etkisinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, başvuru konusu marka ile redde mesnet markaların asıl unsurlarını kapsadıkları mal ve hizmetler yönünden vasıf bildirici olmayan " ibaresinin oluşturduğu, markaların ayırdedilemeyecek kadar birbirlerine benzediği, başvurunun kapsamında bulunan 39. sınıftaki hizmetlerin, redde mesnet markalarda da aynen yer aldığı, davalı tarafından başvurudan çıkartılan 39. sınıf hizmetlerin önceki davacı markaları kapsamında bulunmadığı, markanın tekliği ilkesinin sonucu olarak 556 sayılı KHK"nın 7/b maddesindeki mutlak red nedeninin aşılamayacağı,kararının yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
.../....




-2-



Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.