
Esas No: 2019/1951
Karar No: 2021/776
Karar Tarihi: 03.02.2021
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/1951 Esas 2021/776 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 20.12.2012 gün ve 2008/715 E. - 2012/266 K. sayılı kararı onayan Daire"nin 25.02.2019 gün ve 2017/4711 E. - 2019/1517 K. sayılı kararı aleyhinde davacı vekili ve davalı DHMİ vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili; davalı DHMİ tarafından Yeşilköy Atatürk Havalimanı Dış Hatlar Terminal Binası inşaat alanı içinde kalan tesislerinin deplasesinin talep edilmesi üzerine müvekkili tarafından gerekli işin tamamlandığını, 21.059,93 TL tutarındaki 1.keşif bedelinin ödendiğini, kesin hesaplara göre toplam maliyetin 45.211,08 TL olduğunu ileri sürerek, 24.151,14 TL asıl alacak, 3.918.46 TL gecikme bedeli ve 12.809,55 TL kur farkı alacağının, dava tarihinden itibaren avans faiziyle davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda alınan bilirkişi raporlarına göre; davanın kısmen kabulüne, 11.866,78 TL"nin 26.04.2001 tarihinden yıllık % 70 ve değişen oranlardaki avans faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline dair verilen karar taraf vekillerinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili ve davalı DHMİ vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1- Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1"nci maddesi uyarınca 01.01.2019 tarihinden itibaren karar düzeltme sınırının 19.680,00 TL"ye yükseltilmiş olmasına ve somut olayda ise, mahkemece davanın kısmen kabulü ile 11.866,78 TL’nin davalılardan tahsiline dair verilen kararın taraf vekillerinin temyizi üzerine onanmış olmasına, bu miktarın yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca karar düzeltme sınırının altında kalmasına göre, davalı DHMİ Genel Müdürlüğü vekilince Dairemizin 25.02.2019 tarihli kararına yönelik karar düzeltme dilekçesinin reddi gerekmiştir.
2- Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK"nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı DHMİ Genel Müdürlüğü vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE; (2) numaralı bentte açıklanan gerekçelerle davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK"nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 31,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davalı DHMİ"ye iadesine, 03.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.