
Esas No: 2019/720
Karar No: 2019/7802
Karar Tarihi: 26.06.2019
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2019/720 Esas 2019/7802 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
1-..., 2-... vekilleri avukat ... ile ... Turizm Yatırımları A.Ş.vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Anadolu 2. Tüketici Mahkemesinden verilen 29/03/2016 tarih ve 2014/1383-2016/840 sayılı hükmün Dairemizin 25/10/2018 tarih ve 2016/16113-2018/10072 sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilmişti. Süresi içinde davacılar ve davalı avukatınca kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşuldu.
K A R A R
Davacılar, ABD turuna katılmak için davalı şirket ile sözleşme yaptığını, tur çalışanının davacılardan ..."ın zaten vizesi olduğu için ... almaya gerek olmadığını belirttiğini, diğer davacı ..."nın ise ... alması gerektiği yönünde bilgi verdiğini, davacı ...’nın vizesini aldığını, seyahat günü gümrük polisinin davacı ..."ın vizesinin öğrenci vizesi olduğunu ve Türkiye"den çıkamayacağını söylediğini, ..."ın bu olay nedeni ile manevi olarak çok üzüldüğünü, diğer davacı annenin de seyahatten vazgeçtiğini, kendilerinden tahsil edilen bedelin iade edilmediğini belirterek, 18.900,00-TL seyahat bedeline, 190 Euro ... masrafına, 180,00-TL havalimanı ulaşım giderine ve her bir davacı için 2.500,00-TL manevi tazminat bedeline hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne, 18.900,00 TL maddi, her bir davacı için 1.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş, kararın davalı tarafından temyizi üzerine, davalının sair temyiz itirazları reddedilerek manevi tazminatın koşullarının oluşup oluşmadığı hususunun değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle Dairemizce karar bozulmuş, bu kez taraflarca karar düzeltme isteminde bulunulmuştur.
1-Davacının karar düzeltme itirazlarının incelenmesinde; 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK nun 440/III-1 maddesindeki karar düzeltme ile ilgili parasal sınır 6.000.000.000 TL"ye 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2018 tarihinden itibaren 15.910,00TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasalarda derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri tarafından verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Bu durumda 1.1.2018 tarihinden sonra verilen ve 15.910,00 TL"den az olan hükümlerin onanması veya bozulmasına ilişkin Yargıtay kararları hakkında karar düzeltme yoluna başvurulamaz. Karar düzeltme isteği Dairemizin 25.10.2018 günlü kararına ilişkin olduğuna göre davacının karar düzeltme dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalının karar düzeltme itirazlarının incelenmesinde, temyiz ilamında belirtilen gerektirici nedenler karşısında usulün 440.maddesinde sayılan nedenlerden hiçbirisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin reddi gerekir
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenle davacının karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının karar düzeltme talebinin REDDİNE, aşağıda dökümü yazılı 17,70 TL kalan harcın davalıdan alınmasına, peşin alınan 74,80 TL harcın davacılara iadesine, 26/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.