MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK.nun 493. maddesi gereğince cezalandırması talebinde bulunulmuş ise de; sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Yasanın 163 ve 152/1-a maddeleri uyarınca ceza ve buna bağlı zamanaşımı sürelerinin sanık lehine olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
6545 sayılı Kanun"un 65. maddesiyle, 5237 sayılı TCK.nun 152. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, 5237 sayılı Kanun"un 152. maddesinin birinci fıkrasında yer alan “altı” ibaresinin “dört” şeklinde değiştirildiği, buna göre, 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e ve 152/1-a, 163/3 maddelerine göre, asli zamanaşımı süresinin 8 yıl, olağanüstü zamanaşımı süresinin ise 12 yıl olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen suçların yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e, ve 67/4. maddelerinde belirlenen 12 yıllık dava zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık ve sanık müdafiinin, temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e, 67/4. ve CMK.nun 223. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 23.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.