Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan (2 kez) sanık ..."in yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetine dair Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 01.11.2012 gün ve 2009/253 Esas, 2012/330 Karar sayılı kısmen re"sen de temyize tâbi hükümlerin süresi içinde duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle 08.01.2014 Çarşamba saat 13.30"a duruşma günü tayin olunarak sanık müdafiine çağrı gönderilmişti.
Belli günde Hakimler Kurulu duruşma salonunda toplanarak Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından Yılmaz Parıltı hazır olduğu halde oturum açıldı.
Yapılan tebligat üzerine sanığın müdafiin gelmediği, ayrıca bir talepte de bulunmadığı anlaşılmakla, Yargıtay Cumhuriyet Savcısının uygun görülen talep ve mütalaası dairesinde DURUŞMASIZ inceleme yapılmasına oybirliğiyle karar verilerek, vaktin darlığına binaen dosyanın incelenmesi başka bir güne bırakılmıştı.
Bugün dava evrakı incelenerek aşağıda yazılı karar ittihaz olundu.
Adli Tıp Kurumu Kanununun 7. maddesinde Adli Tıp 6. İhtisas Kurulunun ya da bu Kanunun 31. maddesine göre Yüksek Öğretim Kurumları veya birimlerinde oluşturulacak heyetlerin bir başkan ve iki adli tıp uzmanı olmak üzere çeşitli dallarda yedi ayrı uzmandan oluşacağının, çalışma esaslarını düzenleyen aynı Kanunun 23. maddesinde ise, ihtisas kurullarının başkanın başkanlığında işin niteliğine göre en az dört üye ile toplanıp oyçokluğu ile karar alacağının belirtilmesi karşısında, heyetlerin toplanması ve karar alması aşamalarında iki adli tıp uzmanının bulunması zorunlu olmadığından bozma isteyen tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında mağdur ..."a yönelik eyleminden kurulan hükmün incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında mağdur ..."a yönelik eyleminden kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 103/1. maddesi uyarınca belirlenen 3 yıl hapis cezası üzerinden, aynı Kanunun 43/1. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılarak bulunacak miktarın, 103/6. maddesi ile tayin edilecek ceza süresine eklenmesi suretiyle 15 yıl 9 ay yerine, 103/6. maddesi uyarınca belirlenen 15 yıl hapis cezası üzerinden 1/4 artırım yapılarak 103/6. maddesi ile tayin edilecek ceza süresine eklenmesi suretiyle 18 yıl 9 ay hapis cezası ve bu ceza üzerinden aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak sonuç olarak 13 yıl 1 ay 15 gün yerine, 15 yıl 7 ay 15 gün gün hapis cezası olarak tayini suretiyle fazla cezaya hükmolunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, "Sanığın cezasında 43/1. maddesi gereğince 1/4 artırım yapılarak 18 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin hükümden çıkartılarak, yerine "sanığın cezasında 1/4 artırım yapılarak 15 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına" ve "sanığın cezasında TCK.nın 62. maddesi gereğince 1/6 indirim yapılarak 15 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin hükümden çıkartılarak, yerine "sanığın cezasında TCK.nın 62. maddesi gereğince 1/6 indirim yapılarak 13 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.01.2014 oybirliğiyle karar verildi.