MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13.05.2015 tarih ve 2014/365-2015/86 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı TPE vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin ... başvuru numarası verilen “...” ibareli 01. ve 37. sınıftaki ürün ve hizmetleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, marka tescil başvurusunun Markalar Dairesi tarafından 2006/51562 numaralı “...” ibareli marka mesnet gösterilerek 37. sınıftaki ürün ve hizmetler için başvurunun 556 sayılı KHK"nın 7/b maddesi uyarınca reddedildiğini, red kararının kaldırılması istemli itirazlarının da nihai olarak YİDK"nın kararı ile reddedildiğini, başvuru konusu işaret ile redde mesnet markaların görsel, sescil ve biçimsel olarak kapsamlarında yer alan ürünler bakımından ayırt edilemeyecek derecede benzer bulunmadıklarını ve ortalama tüketiciler nazarında karıştırma ihtimali bulunmadığını ileri sürerek başvurularının reddine dair YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili; YİDK kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı başvurusu ile redde mesnet marka arasında ilk bakışta fark edilemeyecek derecede ayniyet görülmediği, bu durumda 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi gereğince başvuru ile redde mesnet markanın aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer olmadığı, ayrıca 556 sayılı KHK"nın 7. maddesi kapsamında verilen YİDK kararının iptali isteminde redde mesnet marka sahibi aleyhine dava açılamayacağı gerekçesiyle YİDK kararının iptaline ve davalı .... aleyhine açılan davanın husumetten reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPE vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı TPE vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı TPE vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPE"den alınmasına, 30.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.