Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9870 Esas 2016/1935 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9870
Karar No: 2016/1935
Karar Tarihi: 18.02.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9870 Esas 2016/1935 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Temyiz başvurusu reddedilince yapılan incelemede, sanığın suçu işlediği kabul edilmiştir. Ancak, sanığın cezasında teşebbüs indirimi yapılmaması, gece işlediği sabit olan suç nedeniyle eksik cezaya hükmedilmesi, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması ve alt sınırdan hüküm kurularak çelişki yaratılması gibi nedenlerle karar bozulmuştur. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 35., 143., 53. maddeleri ve 1412 sayılı CMUK'nun 326. maddesi kullanılmıştır. 5237 sayılı TCK'nın 35. maddesi teşebbüs indirimi, 143. maddesi cezanın artırılması, 53. maddesi hak yoksunluğu süresi ve koşullu salıvermenin etkisi hakkında düzenleme yapmaktadır. 1412 sayılı CMUK'nun 326. maddesi ise kazanılmış hakların korunması ilkesini belirtmektedir.

17. Ceza Dairesi 2015/9870 E. , 2016/1935 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığa çıkarılan karar tebligatı geçersiz olduğundan 19.07.2011 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararın kaldırılması ile yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hırsızlık eylemi teşebbüs aşamasında kaldığı halde sanığın cezasında 5237 sayılı TCK’nın 35. maddesi uyarınca teşebbüs indirimi yapılmaması,
2-Sanığın eylemini 5237 sayılı TCK’nın 6/1-e maddelerinde belirtilen zaman dilimlerinden gece işlediği sabit olduğu halde, 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca, hırsızlık suçundan hükmedilen cezanın arttırılmaması suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun yalnız kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
4-Kurulan hükmün gerekçesinde teşdiden ceza verildiği belirtilmesine karşın, alt sınırdan hüküm kurularak çelişki yaratılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesinin gözetilmesine suretiyle kazanılmış hakkın korunmasına, 18.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.