MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 15/01/2013 gününde verilen dilekçe ile tehdit, hakaret ve evlilik birliği devam ederken eşlerden biri ile evli olduğunu bilerek birlikte olma iddiasına dayalı manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 11/12/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer itirazlarının incelenmesinde;
Dava; tehdit, hakaret ve evlilik birliği devam ederken eşlerden biri ile evli olduğunu bilerek birlikte olma iddiasına dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece; evlilik birliği devam ederken eşlerden biri ile evli olduğunu bilerek birlikte olma iddiasına dayalı manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne; hakaret ve tehdit eylemine dayalı manevi tazminat isteminin ise kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davalılardan ..."nun müvekkilinin eşi olduğunu ve eşinin diğer davalı ... ile evlilik dışı ilişki yaşadıklarını, birlikte oturduklarını; ayrıca davalılardan ... ve ..."ın davalı ..."ın annesi ve kız kardeşi olduğunu, bu davalıların ise müvekkilini eşinden boşanması için tehdit ettiklerini ve müvekkiline hakaret ettiklerini beyan ederek oluşan manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur
Davalılar vekili; davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece verilen ilk kararda; davalılardan ..."ın evli olduğunu bilmesine rağmen diğer davalı ... ile ilişki kurarak sadakat yükümlülüğünü ihlal etmesi nedeni ile haklarında açılan manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne; davalılardan ... ve ... hakkında açılan hakaret ve tehdit nedenine dayalı manevi tazminat isteminin ise, ceza yargılaması sonucuna dayanılarak kabulüne karar verilmiştir. Kararın davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 25/12/2018 tarihli 2016/5722 esas, 2018/8362 karar sayılı ilamında; dava konusu olayın evlilik birliği sürmekteyken meydana geldiği, eylemin 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 174/1. ve 174/2. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4/1. maddesi; 4721 sayılı Medeni Kanun’un İkinci Kitabı’ndan Üçüncü Kısım hariç olmak üzere (TMK.md.118-395, 5133 sayılı Kanun md.2-3) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesinde bakılacağı, Geçici 1. maddesi de; sonuçlanmamış davaların yetkili ve görevli aile mahkemesine devredileceğini hükme bağlanmış olduğu, uyuşmazlığın çözüm yerinin aile mahkemesi olduğu ve mahkemece görev yönünden davanın usulden reddine karar verilmesi gerekirken işin esasına girilip karar verilmesinin bozmayı gerektirdiği belirtilmiş ve devamla davalı ..."ın temyiz itirazları yönünden, Yargıtay İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 06/07/2018 tarihli ve 2017/5 E. - 2018/7 K. sayılı kararı uyarınca evlilik birliği devam ederken eşlerden biri ile evli olduğunu bilerek birlikte olan davalıya karşı açılan davanın tümden reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca anılan bozma ilamında davalı ... ve davalı ..."ın tüm temyiz itirazlarının ise reddine karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilmişse de bozma ilamının gereği tam olarak yerine getirilmemiştir. Bozma ilamına uyulması halinde bozmaya uygun karar verilmesi gerekir. Dairemizin 09/02/2021 tarihli bozma ilamında davalılardan ... ve Kamile Konmazın tüm temyiz itirazları reddedilerek haklarında verilen ilk hüküm kesinleşmiştir. Adı geçen davalılar yönünden mahkemece yeniden hüküm tesisi doğru olmamıştır. Ayrıca davalı ... yönünden davaya bakmakla görevli mahkemenin, aile mahkemesi olduğu belirtilmesine rağmen görev hususu dikkate alınmaksızın davanın esası hakkında karar verilmiş olması da doğru olmamıştır. Açıklanan nedenlerle verilen kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının ise ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 09/02/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.