MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı erkek tarafından, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafaka yönünden; davalı kadın tarafından ise, tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi gereğince boşanma kararı verilebilmesi için, evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Mahkemenin de kabulünde olduğu üzere davacı koca tam kusurlu olup, davalı kadına yüklenebilecek bir kusur bulunmamaktadır. Kanuna göre, davacının ağır kusurlu olması boşanma davası açmasına engel değil ise de (TMK. md. 166/2), böyle bir durumda boşanmaya karar verilmesi için, davalının az da olsa bir kusurunun gerçekleşmiş olması ve davaya itirazının hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olmasının yanında evlilik birliğinin devamında davalı eş ve çocuklar bakımından korunmaya değer bir yararın kalmamış bulunması gerekir (TMK. md. 166/2). Olayda davalı kadına atfedilebilecek hiçbir kusur bulunmadığına göre, tam kusurlu eşin dava hakkının bulunmadığı gözetilerek, davanın reddi gerekirken yetersiz gerekçe ile boşanma kararı verilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacı erkeğin ve davalı kadının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 09.06.2015 (Salı)