İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18432 Esas 2020/4489 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18432
Karar No: 2020/4489
Karar Tarihi: 04.03.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18432 Esas 2020/4489 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanık hakkında iddianamede kasten yaralama suçundan cezalandırılması istenmiş olsa da yargılama sırasında suçun kasten basit yaralama suçu olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle taraflar arasında uzlaşmayı kabul edip etmedikleri sorularak dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği ancak bu hususun göz ardı edildiği belirtilmiştir. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin kararı gereği sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu ifade edilmiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri; TCK'nin 86/1, 87/1-d, 86/2 ve 53. maddeleri ile 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2019/18432 E. , 2020/4489 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında her ne kadar 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 87/1-d maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle iddianame düzenlenmiş ise de yargılama sırasında değişen suç vasfına göre; sanığın üzerine atılı suçun TCK"nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten basit yaralama suçu olduğu, böylece uzlaşmaya tabi olması karşısında, taraflara uzlaşmayı kabul edip etmedikleri sorularak, taraflar arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.